Η απουσία του ονείρου αποτελεί την τωρινή τραγωδία.Μία ολόκληρη γενειά παιδιών,έφηβων και νέων, ξεκινάει τη ζωή της έχοντας βρεθεί σε ένα μπαλκόνι απο το οποιο η μόνη θέα είναι το κενό.Αυτό τούς επεφύλαξε στη χαραυγή της ζωής τους ένα σύστημα ζωής για το οποίο ποτέ δεν ρωτήθηκαν αν ΄θέλουν, Οπως άλλωστε και εμείς οι μεγαλύτεροι.
Το σύστημα αυτό δεν είναι ένας αόριστος ιδεολογικός φαντομάς αλλά η μετουσίωση σε πράξη των επιθυμιών του διεστραμένου ανθρώπινου ΕΓΩ που διψάει για εξουσία,επιβολή και ικανοποίηση μιας απύθμενης απληστίας και εκμετάλλευσης σε βάρος του ανθρώπου με τον οποίον μοιράζεται το ίδιο περιβάλλον.Γιατί όλοι πάνω στη ίδια μπάλα που λέγεται Γή βρεθήκαμε ,γεννημένοι από μία μητέρα, τη μάνα μας,κανένας δεν έχει αποτελέσει εξαίρεση μέχρι σήμερα σε αυτή την πραγματικότητα.Ούτε ο ίδιος ο Χριστός.
συνέχεια εδώ
