ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2011: Η ΖΩΗ ΔΕ ΧΡΕΟΚΟΠΕΙ
Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Αυτή η Πρωτοχρονιά δυστυχώς δε σφραγίζεται από αισιοδοξία. Οι πολίτες είναι μοιρασμένοι ανάμεσα στην οργή και την ανησυχία για το χειρότερο.
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, καθώς αφορά εξίσου την κοινωνική συνοχή και το περιβάλλον. Οι επιλογές που φόρτωσαν με χρέη τη χώρα μας, οικοδόμησαν μια οικονομία με ημερομηνία λήξης, υποβάθμισαν δραστικά και τα συλλογικά αγαθά. Ξεχάσαμε να λειτουργούμε από κοινού με τους συμπολίτες μας, μάθαμε να μετράμε τα πάντα με βάση την αγοραστική δύναμη.
Ως κοινωνία χρωστάμε λοιπόν ριζικές αλλαγές, πρώτα από όλα στον εαυτό μας: Βαθιές τομές σε θέματα διαφάνειας, προσωπικής υπευθυνότητας, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας, καταναλωτικών προτύπων, προσανατολισμού της οικονομίας.
Λύση δεν είναι όμως η βίαιη προσαρμογή που μας επιβάλλεται σήμερα. Πρόκειται για συνταγές που έχουν ήδη αποτύχει σε δεκάδες χώρες, αφήνοντας σοβαρά πλήγματα στην κοινωνική συνοχή και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Απέναντι σε ένα υπέρμετρο τίμημα, με άδικη κατανομή των βαρών και τουλάχιστον αμφίβολο αποτέλεσμα, είναι ανάγκη να χαράξουμε «κόκκινες γραμμές» και να προβάλουμε μια βιώσιμη εναλλακτική διέξοδο που να μη μεταθέτει ξανά το λογαριασμό στις επόμενες γενιές.
Η χώρα χρειάζεται ολοκληρωμένο Σχέδιο Διεξόδου, με απαντήσεις ταυτόχρονα για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση. Στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο, αλλά και σε τοπικό επίπεδο, ας επενδύσουμε σοβαρά στη διέξοδο από την κρίση: Να σχεδιάσουμε τη συμφιλίωση της οικονομίας με το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή, να θεμελιώσουμε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, στηριγμένο λιγότερο στην αγοραστική δύναμη και περισσότερο στα συλλογικά αγαθά και την αλληλεγγύη. Για όλα αυτά, οι πράσινες προτάσεις είναι παρούσες και περισσότερο επίκαιρες παρά ποτέ.
Αν το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και οι οικονομικές εξουσίες αποδεικνύονται ανίκανες να δώσουν λύσεις, υπάρχουν βήματα που μπορούμε να κάνουμε και μόνοι μας ως πολίτες, στο πεδίο των τοπικών θεσμών μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Η κρίση ΔΕΝ είναι ευκαιρία, είναι όμως πρόκληση για όλους μας. Αν ανταποκριθούμε, θα μπορέσουμε να νιώσουμε ξανά αισιόδοξοι. Γιατί Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΧΡΕΟΚΟΠΕΙ.
