"...Τα πολύ σκληρά μέτρα που εφαρμόζονται στις πλάτες μας τα δύο τελευταία χρόνια, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Δεν βρισκόμαστε καν κοντά στη λύση, ενώ το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και μάλλον σκοτεινό. Κατά κοινή ομολογία και παραδοχή τελικά το μνημόνιο εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, με σκοπό όχι μόνο να βγει από την οικονομική κρίση, αλλά χρησιμοποιήθηκε παράλληλα ως άλλοθι προκειμένου να καταπολεμηθούν σειρά από παθογένειες που ταλανίζουν τον τόπο, που ασφαλώς εφαρμόστηκαν και διαιωνίστηκαν από τις Κυβερνήσεις που πέρασαν.
Δύο χρόνια πριν, μετά από τις εκλογές που έφεραν με συντριπτική πλειοψηφία το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, από το ίδιο βήμα ο Πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει το δύσκολο αγώνα που επρόκειτο όλοι να δώσουμε με σκοπό και στόχο να σωθεί η χώρα μας. Στηρίχθηκε στην απεριόριστη ανάγκη που νιώθαμε όλοι μας για απόδοση επιτέλους δικαιοσύνης, με την παραδειγματική τιμωρία όσων έφταιξαν, αλλά και σε ένα πρόγραμμα το οποίο παρότι φαινόταν εξαιρετικά σκληρό, μας διαβεβαίωνε ότι θα απέδιδε και τέλος του '11 - αρχές του '12 θα άρχιζε να δείχνει η ανάκαμψη. Τίποτα δεν έγινε, ή μάλλον δεν έγιναν όλα όσα έπρεπε. Οι δημόσιες δαπάνες εξακολουθούν να βρίσκονται στο κόκκινο, η πολυπόθητη ανάπτυξη παραμένει ευσεβής πόθος, η φοροεισπρακτική πολιτική δεν λέει να σταματήσει, ενώ διαγράφεται στον ορίζοντα η αγωνία πως θα μπει φόρος ακόμη και στον αέρα που αναπνέουμε..."
"Αποψη" 22/9/11, (...στο διά ταύτα) σελ.8
