"...Ενορχηστρωμένη επίθεση στρέφει τη μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη. Μας έφθασαν στον πάτο και εξακολουθούν να μας πιέζουν να πάμε ακόμη πιο βαθιά. Εφιαλτικά σενάρια, ακόμη και πολέμου, μας κάνουν να μουδιάζουμε, να αγωνιούμε, να φοβόμαστε τον ίσκιο μας. Την ίδια στιγμή που υπάρχουν συνάνθρωποί μας, εκλεγμένοι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο, παρά τις άστοχες επιλογές τους που ζημίωσαν ένα ολόκληρο έθνος, που εξακολουθούν να έχουν ατομικές απολάβές τόσες - όσες μπορεί να μαζεύει μια γειτονιά. Οι φοροφυγάδες δεν πιάστηκαν, οι αποκρατικοποιήσεις δεν έγιναν, τα έσοδα που έπρεπε να έχουμε μέχρι το τέλος του μήνα δεν μαζεύτηκαν. Αυξάνονται οι φωνές που ζητούν άμεσα να τελειώνουμε με τις παθογένειες των τελευταίων δεκαετιών, ακόμη και εάν θα πρέπει οι πολίτες να αποφασίσουμε γι' αυτό (με εκλογές ή δημοψήφισμα)..."
Μερόπη Δόλλα
"'Αποψη" 29/9/11, σελ.2