Την Κυριακή ο "Συντονιστικός Φορέας των Συλλόγων για την Προστασία του Βουρκαρίου" διοργανώνει για μια ακόμα χρονιά τον εθελοντικό καθαρισμό του υγροβιοτόπου των Μεγάρων.
Πράξη ουσιαστική, αφού ο υγροβιότοπος με τη συνεχή παρουσία και παρέμβασή μας τα τελευταία χρόνια παραμένει σε σαφώς καλύτερη κατάσταση. Έχει προστατευθεί από την επιχειρούμενη υποβάθμιση και έχουν ανοίξει προοπτικές για τη νομοθετική προστασία του.
Πράξη όμως και με συμβολικό χαρακτήρα, αφού με αυτή την πρωτοβουλία για τον καθαρισμό υποσημαίνουμε την επιμονή των ευαισθητοποιημένων πολιτών της περιοχής μας για να προστατευτεί το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Με αποφασιστικότητα θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την ποιότητα της ζωής μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας.
Μπορεί καλόπιστα βέβαια να αναρωτηθεί κανείς, πώς εμείς σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης επιμένουμε με τέτοιο πείσμα για ...έναν υγροβιότοπο!
Την εποχή αυτή βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κρίση στην Ελλάδα. Μια κρίση με εμφανή τα οικονομικά χαρακτηριστικά της αλλά και ιδιαίτερα έκδηλα τα κοινωνικά και πολιτισμικά στοιχεία της. Η κρίση αυτή δεν ήρθε από τον ουρανό. Χρειάστηκαν χρόνια πολιτικής διαχείρισης που βασίστηκε στη ρεμούλα, την κακοδιοίκηση, την προχειρότητα, τον ωχαδερφισμό και το ιδιοτελές κέρδος και συμφέρον.
Είναι όμως αυτή ακριβώς η πολιτική, με αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά που οδήγησε και το Βουρκάρι στο χείλος της καταστροφής! Νομοσχέδια και αδειοδοτήσεις που εξυπηρετούσαν γνωστούς και φίλους και αγνοούσαν το συμφέρον των κατοίκων και της περιοχής, έστησαν μια απαράδεκτη βιομηχανική ζώνη τριτοκοσμικής έμπνευσης στο κέντρο του Βουρκαρίου. Ο καθένας ασυνείδητος ξεφόρτωνε μπάζα και κατέστρεφε την χερσαία έκταση για να αποκομίσει προσωρινά οφέλη και να οικονομήσει κάτι παραπάνω. Με τις τοπικές αρχές να παρακολουθούν το φαινόμενο και να αντιδρούν με την χαρακτηριστική γραφειοκρατική ραθυμία που δεν αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο.
Είναι λοιπόν και η περιπέτεια του Βουρκαρίου μια έκφανση αυτής της κρίσης! Είναι άλλωστε τυχαίο ότι πουθενά στην Ευρώπη ένας τέτοιος υγροβιότοπος δεν θα μπορούσε να αφεθεί στην τύχη τυχάρπαστων πολιτικών και ιδιοτελών συνφερόντων; Δεν θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί κάπου αλλού ότι μπορεί να καταστρέφει ένα τόπο τόσο μεγάλης οικολογικής σημασίας χωρίς να λογοδοτήσει, χωρίς να βρεθεί πάραυτα μπροστά σε κύμα δημόσιας κατακραυγής! Η δημόσια απαίτηση απέναντι στην εκτελεστική εξουσία οπουδήποτε αλλού στον πολιτισμένο κόσμο θα ήταν να προστατεύσει το δώρο αυτό της φύσης και να πάρει μέτρα ώστε να αναπτυχθεί η πόλη στην κατεύθυνση του οικοτουρισμού για το κοινό συμφέρον όλων των πολιτών της!
Καθαρίζουμε λοιπόν το Βουρκάρι στις 30 του μηνός εκφράζοντας την επιμονή μας να υπερασπιστούμε τον υγροβιότοπο και την ποιότητα της ζωής μας. Δρούμε και αντιδρούμε με αυτό τον τρόπο και σε ό,τι μας έφερε αυτή την κρίση που βιώνουμε.
Λέμε με το τρόπο μας:
ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ! ΤΕΡΜΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΙΔΙΟΤΕΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ! Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΡΚΑΡΙΟΥ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΜΕ ΟΔΥΝΗΡΟ ΤΡΟΠΟ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΩΝ! ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΣΕΛΓΟΥΣΑΤΕ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ! ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ! ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑΜΕ!
