O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Τι πραγματικά θέλουμε για τη Μεγαρίδα; Ποιότητα ζωής ή “αντισταθμιστικά”;



Τι πραγματικά θέλουμε για τη Μεγαρίδα; Ποιότητα ζωής ή “αντισταθμιστικά”;

Είναι ντροπή και αίσχος να απειλείται για άλλη μια φορά η Μεγαρίδα με μία ακόμα οχλούσα βιομηχανική δραστηριότητα. Επιτέλους, φτάνει πια!

Χρόνια τώρα έχουν διαφανεί ξεκάθαρα τα καταστροφικά σχέδια που επιβουλεύονται οι κυβερνώντες για τη Δυτική Αττική, η οποία αποτελεί αντικειμενικά μία από τις περισσότερο υποβαθμισμένες και επιβαρυμένες περιβαλλοντικά περιοχές της πατρίδας μας αφού έχει επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος της εθνικής βιομηχανικής δραστηριότητας. 

Η περιοχή μας είναι ήδη ανάμεσα στους τόπους που έχουν πληγεί επανειλημμένα με έναν εντελώς βάναυσο, ανισόρροπο και προκλητικό τρόπο, και καθώς Ασπρόπυργος και Ελευσίνα έχουν πλέον κορεστεί από βιομηχανική δραστηριότητα, η υποανάπτυξη επεκτείνεται ολοένα και περισσότερο προς την Μεγαρίδα. 

Στην περιοχή της Μεγαρίδας υπάρχουν δύο βιομηχανικές ζώνες, δεξαμενές φυσικού αερίου (η μία αρχική δεξαμενή που τελικά έγιναν τρεις!) και δεξαμενές πετρελαίου (συνοδεία των αγωγών τους φυσικά!), αγκυροβόλιο, ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά ακόμη και βλέψεις για ΧΥΤΥ, ορυχεία βωξίτη κλπ. Είδε κανείς κάτοικος της Μεγαρίδας κάποια ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής μας όλα αυτά τα χρόνια χάρη στα “αντισταθμιστικά” που λάβαμε; 

Και να μην νομίσει κανείς ότι με το έργο αυτό θα έβρισκαν μόνιμη εργασία τοπικές οικογένειες. Η ίδια η εταιρεία έχει παραδεχτεί ότι μπορεί να χρειάζεται να εργαστούν κάποιες λίγες εκατοντάδες εργαζόμενοι στα χωματουργικά έργα, αλλά μετά, καθώς τα συστήματα μεταφοράς είναι πλήρως αυτοματοποιημένα, θα απαιτηθούν εξαιρετικά ελάχιστοι εργαζόμενοι ως προσωπικό ασφαλείας. (Άλλωστε, μέχρι και για τα πλευρικά διόδια -για να πάμε άκουσον άκουσον από την μία περιοχή του Δήμου μας στην άλλη!- μας υπόσχονταν ότι θα έβρισκαν μόνιμη εργασία εισπράκτορα κάποιες τοπικές οικογένειες, μόνο που η διέλευση από τα διόδια αυτά γίνεται εντελώς αυτοματοποιημένα, με τη χρήση e-pass ή κερματοδέκτη!)

Ποιος στα αλήθεια πιστεύει ότι τα “αντισταθμιστικά” αποτελούν λύση; Ο Δήμος Φυλής παίρνει το μεγαλύτερο ποσό αντισταθμιστικών λόγω της χωματερής. Θέλουμε μήπως να γίνουμε και εμείς Φυλή; 

Με ποια λογική άραγε σχεδιάστηκε η όδευση του καλωδίου από την ευθεία της Λάκκας Μεγάρων που αποτελεί, βάσει του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας και ανακήρυξης του υγροτόπου του Βουρκαρίου Μεγάρων ως Περιφερειακού Πάρκου, το φυσικό όριο μεταξύ της χερσαίας περιοχής της Α1 Ζώνης υψηλής προστασίας στην οποία προβλέπονται μόνο χρήσεις υπαίθριας αναψυχής, επιστημονικής έρευνας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, και της Β Ζώνης (περιοχή της Λάκκας Μεγάρων) στην οποία προβλέπονται μόνο χρήσεις κατοικίας και γεωργίας; Αυτό θα είναι μήπως το έργο αποκατάστασης και ανάδειξης του υγροτόπου που επιτάσσει η εθνική νομοθεσία;

Το πρόσφατο περιστατικό ρύπανσης στον υγρότοπο του Βουρκαρίου από διαρροή πετρελαιοειδών σε ανενεργό αγωγό των ΕΛΠΕ, αποδεικνύει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πόσοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την Μεγαρίδα από τις υπάρχουσες οχλούσες βιομηχανικές δραστηριότητες που είναι ήδη εγκατεστημένες στην ευρύτερη περιοχή μας. Όταν δηλαδή λαμβάνει χώρα ένα τόσο σοβαρό συμβάν μέσα σε Προστατευόμενη Περιοχή όπου οι κανόνες ασφαλείας και τα μέτρα προστασίας και συντήρησης θα έπρεπε να είναι τα μέγιστα, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί από ένα άλλο περιβαλλοντικό «ατύχημα» σε σημείο όπου τα μέτρα προστασίας είναι πιο χαλαρά.

Δεν είμαστε ειδικοί για να ξέρουμε αν το καλώδιο αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία ή όχι. Άλλοι μιλούν για καρκίνους και άλλοι για σύγχρονη τεχνολογία μεταφοράς ενέργειας χωρίς επιπτώσεις για την υγεία. Αυτό όμως που και η ίδια η εταιρεία δεν αρνείται είναι ότι πρόκειται για μία πρόσθετη οχλούσα βιομηχανική δραστηριότητα, η οποία είναι προφανές ότι, για όλη την περίοδο κατασκευής του έργου και ίσως και για μετά ακόμη, θα καταστρέψει κυριολεκτικά όχι απλώς την καθημερινότητά μας αλλά και την όποια ποιότητα ζωής έχουμε.

Και φυσικά δεν υποστηρίζουμε σε καμία περίπτωση αυτό το όνειδος που επικαλείται ο σύλλογος της Κοινωνίας Πάχης, ότι δηλαδή το καλώδιο είναι εξαιρετικά επιβλαβές για την υγεία μας γι’ αυτό και δεν θέλουμε να περάσει κοντά στα σπίτια μας αλλά να περάσει από παραδίπλα οικισμούς…! Απαιτούμε να ακυρωθεί η διέλευση του καλωδίου από τη Μεγαρίδα! Επιτέλους, όχι άλλη υποβάθμιση!

Μια δίκαιη κοινωνικά ανάπτυξη προϋποθέτει την υιοθέτηση εθνικών πολιτικών με θετικά μεροληπτική λογική για την ευρύτερη περιοχή της Μεγαρίδας, που να περιλαμβάνει την εφαρμογή δραστικών παρεμβάσεων για την αναστροφή της υφιστάμενης κατάστασης, προς μια πορεία ισόρροπης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής αναβάθμισής της. Στη λογική αυτή, οποιασδήποτε μορφής πρόσθετη επιβάρυνση, όπως η όδευση του αγωγού ηλεκτρικής ενέργειας από την παράκτια και τη χερσαία περιοχή της Μεγαρίδας, είναι για εμάς απολύτως απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη!

Επαναλαμβάνουμε τη διαχρονική απαίτηση για ήπια και βιώσιμη ανάπτυξη σε συνδυασμό και με μορφές σύγχρονου εναλλακτικού τουρισμού (αγροτουρισμό, πολιτισμικό και θρησκευτικό τουρισμό, ορειβατικό και περιπατητικό τουρισμό, οικοτουρισμό κλπ) για όλη την περιοχή της Μεγαρίδας.

Και επειδή υπάρχουν πλείστα παραδείγματα στη χώρα μας όπου σύσσωμες οι τοπικές αρχές μαζί με τις τοπικές κοινωνίες απέτρεψαν δια παντός ενέργειες υποβάθμισης του τόπου τους και της ποιότητας ζωής τους, καλούμε τους τοπικούς βουλευτές, τη δημοτική αρχή, την περιφέρεια και τους τοπικούς παράγοντες  να συνεισφέρουν ενεργά και στην πράξη ώστε να αποτελέσουμε κι εμείς ως τοπική κοινωνία ένα τέτοιο παράδειγμα προστατεύοντας μια και καλή τον τόπο μας και την ποιότητα ζωής εμάς και των παιδιών μας.

Εν τέλει, επειδή πράγματι οι επιλογές μας είναι αυτές που καθορίζουν τη ζωή μας, σε ότι μας αφορά το μόνο που υποσχόμαστε είναι ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα για να προστατεύσουμε τη φύση και την ποιότητα ζωής μας, να αγωνιζόμαστε.