O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

"Την Ελλάδα κυβερνά μια διεφθαρμένη κλίκα"

Το παρακάτω άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφημερίδα DIE ZEIT στις 29 Νοεμβρίου.

Την Ελλάδα κυβερνά μια διεφθαρμένη κλίκα
Του Κώστα Βαξεβάνη

Το να σε συλλαμβάνουν 50 άντρες της Κρατικής Ασφάλειας,του ειδικού τμήματος της ελληνικής Αστυνομίας που έχει την ευθύνη για την προστασία του Πολιτεύματος, είναι αναμφίβολα μία εμπειρία. Το να σε αγκαλιάζουν και να σε φιλάνε όμως αυτοί οι οποίοι ήρθαν για να σε συλλάβουν, δηλώνοντας πως είναι μαζί σου, είναι μια έκπληξη. Όταν ως ερευνητική ομάδα του περιοδικού HOT DOC, πήραμε την απόφαση να δώσουμε στη δημοσιότητα τα ονόματα της «Λίστας Λαγκάρντ», ξέραμε πως αρχίζει μια περιπέτεια. Η λίστα αυτή η οποία είχε παραδοθεί από τον υπάλληλο της Ελβετικής Τράπεζας HSBC, στην τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ, περιείχε τα ονόματα χιλιάδων καταθετών, για την πλειοψηφία των οποίων ήταν εμφανές πως τα έσοδα δεν ήταν φορολογημένα ή νόμιμα.

Με τη λίστα αυτή, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία, κατάφεραν να εντοπίσουν τους φοροφυγάδες και να εξασφαλίσουν έσοδα. Όχι όμως η Ελλάδα. Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, -ο οποίος προφασιζόταν ότι αναζητά εναγωνίως χρήματα για την ελληνική κρίση- πήρε τη λίστα, έκανε ένα αντίγραφο σε CD το οποίο όμως κάπου παράπεσε και δεν αξιοποιήθηκε. Συμπεριφέρθηκε περίπου σε αυτό το CD-ντοκουμέντο όπως σε όλα τα μουσικά CD στο σπίτι του. Στη συνέχεια αυτή η λίστα πέρασε σε μερικούς κρατικούς υπαλλήλους και τον επόμενο υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος την πήρε σε μορφή usb, αλλά δεν θυμήθηκε και αυτός τι ακριβώς την έκανε. Όλα αυτά δεν είναι σενάρια κωμωδίας αλλά όσα κατέθεσαν επισήμως στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Τρεις κυβερνήσεις και δύο υπουργοί, χρησιμοποίησαν διάφορα νομικά επιχειρήματα, όπως το ότι η λίστα είχε αποκτηθεί παράνομα άρα δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, για να μην κάνουν καμία έρευνα για την φοροδιαφυγή. Η λίστα βεβαίως ήταν νόμιμη και παραχωρήθηκε επισήμως από τις γαλλικές αρχές στην Ελλάδα. Επί δύο χρόνια έμεινε στα συρτάρια ή τα παντελόνια των Υπουργών και η ύπαρξή της, χρησιμοποιήθηκε για οικονομικούς και πολιτικούς εκβιασμούς.

Όταν τη δημοσιεύσαμε, δεν κάναμε μόνο το δημοσιογραφικά σωστό, να αποκαλύπτουμε δηλαδή αυτό που οι άλλοι ήθελαν να κρύψουν, αλλά και το ηθικά σωστό. Απαλλάξαμε την πολιτική ζωή από το νοσηρό κλίμα που είχε δημιουργήσει η υπόθεση της λίστας και ζητάγαμε από την ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει την άδικη εικόνα που παρουσιάζει η Ελλάδα: από την μία άνθρωποι να τρώνε από τα σκουπίδια και από την άλλη, όσοι δεν πληρώνουν για την κρίση να συνεχίζουν να έχουν την ασυλία από τους πολιτικούς τους προστάτες. Η αποκάλυψη της λίστας δεν ενόχλησε γιατί παρουσίαζε «προσωπικά δεδομένα» (μία ακόμη νομική εφεύρεση) αλλά γιατί εμφάνιζε την πραγματικότητα. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι άνθρωποι του, εκδότες, επιχειρηματίες, φίλοι υπουργών, οι κυρίαρχοι των ελληνικών ΜΜΕ και τραπεζίτες ήταν μέσα στη λίστα. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι αστυνομικοί που ήρθαν να με συλλάβουν, δήλωσαν την συμπαράστασή τους. Ως κομμάτι της κοινωνίας που υποφέρει, ζουν αυτή την αντίθεση αλλά και την υποκρισία αυτών που εξουσιάζουν. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν εμφανίζονται αντιπαθητικές και αντιλαϊκές επειδή παίρνουν μέτρα λιτότητας μόνο, αλλά γιατί χρησιμοποιούν την κρίση για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα.

Στο εξωτερικό έχει δημιουργηθεί η εικόνα ενός τεμπέλη Έλληνα που πίνει ούζο και χορεύει συρτάκι χωρίς να νοιάζεται για το μέλλον. Ναι, παρασιτικά φαινόμενα υπάρχουν στην Ελλάδα όπως και σε όλες τις χώρες. Μην ξεχνάμε πως η διαφθορά στην Ελλάδα είχε καθηγητές από την Γερμανία. Μια σειρά από εταιρείες τεχνολογίας και εξοπλισμών, που χρημάτισαν έλληνες υπουργούς και κρατικούς λειτουργούς για να πουλήσουν ακριβά προϊόντα. Αυτοί οι υπουργοί κυβερνούν ακόμη. Εμφανίζεται η βολική εικόνα ενός διεφθαρμένου λαού, γενικά και αόριστα, για να κρυφτεί μια συγκεκριμένη αλήθεια. Διεφθαρμένος είναι ο πυρήνας της εξουσίας. Η Ελλάδα κυβερνιέται από μια κλειστή ελίτ εξουσίας που αποτελείται από συγκεκριμένους επιχειρηματίες που ευνοούνται και παρανομούν, από πολιτικούς που τους ευνοούν και τους νομιμοποιούν και από δημοσιογράφους που αντί να πουν την αλήθεια την αποκρύπτουν. Η σύλληψή μου και η δίκη μου μεταδόθηκε από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Όχι όμως από τα ελληνικά. Δεκάδες συνάδελφοι με έπαιρναν τηλέφωνο για να μου δηλώσουν ότι έχω δίκιο, αλλά κανένας δεν το έγραψε στο Μέσο που δούλευε. Πώς να το γράψει; Οι ιδιοκτήτες είναι στην λίστα Λαγκάρντ.

Ο Τύπος στην Ελλάδα είναι φιμωμένος και πολλές φορές αυτοφιμωμένος. Πριν μερικούς μήνες, το REUTERS και το HOT DOC ταυτόχρονα, αποκάλυψαν ένα μεγάλο σκάνδαλο στην Τράπεζα Πειραιώς. Κανένα Μέσο δεν έγραψε το παραμικρό. Το γελοίο ήταν πως δημοσίευσαν την διάψευση της Τράπεζας, χωρίς να έχουν δημοσιεύσει ποτέ την είδηση. Οι σελίδες των εφημερίδων είναι γεμάτες από διαφημίσεις τραπεζών, μια διακριτική μέθοδος εξαγοράς της σιωπής. Τις τελευταίες μέρες η είδηση πως οι Τράπεζες θα μπουν υπό την εποπτεία της Τρόικας, προκάλεσε δημοσιεύματα για «αφελληνισμό των ελληνικών Τραπεζών». Οι εφημερίδες που δεν έχουν γράψει το παραμικρό για την εποπτεία συνολικά της ελληνικής οικονομίας, τη φοροδιαφυγή και την αδικία στην εφαρμογή της λιτότητας, ξύπνησαν από το λήθαργο και ανακάλυψαν την «εθνική ανεξαρτησία» όταν εθίγησαν αυτοί που τους έδιναν δάνεια χωρίς εγγυήσεις και πολλές φορές χωρίς επιστροφή. Τα Μέσα που δεν έγραψαν ποτέ τίποτα για τις offshore εταιρείες που ανήκουν στους ίδιους τους Τραπεζίτες και χρησιμοποιούνται για ψεύτικες αυξήσεις του μετοχικού τους κεφαλαίου, ξαφνικά έγιναν σαν πόρνες που ζητούν πίσω την παρθενία τους.

Αυτό ήταν το πρόβλημα με το HOT DOC. Δεν μπορούσαν να πάρουν τηλέφωνο τον εκδότη και να του πουν μην το δημοσιεύσεις αυτό, γιατί εκδότης είμαι εγώ. Έτσι επέλεξαν την μέθοδο των διώξεων. Η ελληνική Δικαιοσύνη η οποία επί χρόνια ερευνά σκάνδαλα τα οποία καταλήγουν τελικώς στην παραγραφή, πολύ γρήγορα και πολύ βίαια, με οδήγησε σε δίκη για να με τιμωρήσει για την αλήθεια. Στη δίκη η οποία κατέληξε σε μια Διεθνή κατακραυγή από τα Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, αθωώθηκα. Η αθώωση προκάλεσε ικανοποίηση στην κοινή γνώμη. Όχι όμως στην Εισαγγελία. Πριν μία βδομάδα μάθαμε πως η Εισαγγελία άσκησε έφεση στην αθώωσή μου, με το επιχείρημα πως η δίκη δεν ήταν όπως έπρεπε. Προφανώς εννοεί πως η δίκη θα είναι όπως πρέπει, αν καταλήξει στην καταδίκη μου.

Κάθε μέρα στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται πάνω από τον γκρεμό, ψηφίζουν νόμους για τα συμφέροντα των δικών τους ανθρώπων. Των ανθρώπων που βρίσκονται σε δεκάδες λίστες «Λαγκάρντ». Στη συνέχεια ψηφίζουν άλλους νόμους για να αυτοαμνηστεύονται, να μην πάνε οι ίδιοι φυλακή. Παράνομα Mall των οποίων οι ιδιοκτήτες αντιμετώπιζαν δίκες νομιμοποιήθηκαν σε μία νύχτα με νόμο. Ο Βενιζέλος ο οποίος επέβαλε χαράτσι στα ακίνητα έκανε νόμο για να απαλλάξει από αυτό, τους μοναδικούς που μπορούν να το πληρώσουν, τους πλούσιους. Άλλαξε πέντε λέξεις στον Ποινικό Κώδικα και γλύτωσε από τη φυλακή 700 επώνυμους της εκλογικής του περιφέρειας. Στην Ελλάδα όπου δεν λειτουργεί ούτε περίπτερο χωρίς άδεια, τα τηλεοπτικά κανάλια λειτουργούν με άδειες που ανανεώνονται κάθε χρόνο, μαζί βέβαια με το σύστημα πολιτικών αλληλοεκβιασμών και ομηρίας μεταξύ καναλαρχών και κυβέρνησης. Κάθε μέρα θεσμοθετούν τη διαφθορά με νόμους, εξυπηρετούν τους δικούς τους ανθρώπους, αλλά στο εξωτερικό μιλάνε για τη διαφθορά του ταβερνιάρη που δεν κόβει απόδειξη. Όταν αποκαλύπτονται καταφεύγουν στην τακτική της ισχύος. Τα ΜΜΕ που ανήκουν στους ευεργετηθέντες, αποσιωπούν τα πάντα.

Κατά τη διάρκεια της νομικής εξέλιξης της δικής μου υπόθεσης, υπήρξε ένα συμπέρασμα που μου ήταν δύσκολο να το αποδεχθώ. Οι έλληνες, άκουγαν ξένα Μέσα Ενημέρωσης, το BBC και την Ντόιτσε Βέλλε, για να ενημερωθούν τι γίνεται με έναν έλληνα δημοσιογράφο στη χώρα τους. Δυστυχώς αυτό είχε ξανασυμβεί σε μια άσχημη πολιτική περίοδο. Αυτή της ελληνικής χούντας.

Πηγή: www.koutipandoras.gr

Φιλανθρωπικός αγώνας μπάσκετ από το 1ο & το 2ο ΓΕΛ Μεγάρων


Παιδική παράσταση στο Στρατουδάκειο


Έκθεση φωτογραφίας στον "Θέογνι"


Χριστουγεννιάτικο Χωριό 2012 - Κεντρική Πλατεία Μεγάρων


Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Σοκ, δέος και οργή για το νέο διυλιστήριο …κατόπιν εορτής!

Το έγκλημα έχει πλέον συντελεστεί. Για τα ΕΛΠΕ κι όλους τους επιχορηγούμενούς τους ήταν «εκσυγχρονισμός», για εμάς «επέκταση»!  Οι φόβοι μας δεν ήταν θεωρίες συνομωσίας…

Ο «εκσυγχρονισμός» της ΠΕΤΡΟΛΑ ήταν το θηρίο που υψώθηκε μπροστά μας. Μόνο με την κλίμακά του τρομάζει και διώχνει κόσμο από την πόλη. Οι φλόγες του πυρσού φεγγοβόλησαν τις νύχτες των Αισχυλείων, «λαμπάδιασαν» την πόλη. Έκπληκτοι οι επισκέπτες των Αισχυλείων συνάντησαν συνθήκες Ελευσίνας του ’70 και επιδόθηκαν σε Refinerywatching. Οι κώνοι των καυσαερίων δημιουργούν εφιαλτικές συνθήκες στην «πόλη -πρότυπο της πράσινης ανάπτυξης»!

Τους εκκωφαντικούς θορύβους του καλοκαιριού διαδέχτηκαν τα ακραία επεισόδια ρύπανσης που προκαλούν σοκ και δέος.Οι δυσλειτουργίες κάνουν τις σειρήνες του διυλιστηρίου να ηχούν όλο και πιο συχνά, τα  καυσαέρια πάνε όπου φυσάει ο άνεμος,  οι εκπομπές καπνού παραπέμπουν στο εφιαλτικό παρελθόν, η έντονη δυσοσμία αερίου γίνεται αισθητή, εκτός από την Μάνδρα και στην Μαγούλα: όλο και περισσότεροι κάτοικοι συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν ξεχάσει το …γκαζάκι ανοικτό!

Η τελευταία πετρελαιοκηλίδα έφτασε στο Μπατσί της Σαλαμίνας ύστερα από διαρροή  από την δεξαμενή 40. Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του διυλιστηρίου, παρά τις απατηλές διακηρύξεις, αυξήθηκε δραματικά. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν με ένα νέο περιβαλλοντικό βάρος. Οι καλοκαιρινές νύχτες στην Ελευσίνα θα είναι πλέον διαφορετικές.

Νέο ρυπαντικό φορτίο όζοντος τροφοδοτεί το λεκανοπέδιο, άρθηκε κι η απαγόρευση της πετρελαιοκίνησης στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη.

Οι δυσλειτουργίες και τα ρυπαντικά επεισόδια έχουν προκαλέσει αναστάτωση, ιδιαίτερη ανησυχία, ανασφάλεια, ακόμη και οργή  στους κατοίκους. Τώρα, κατόπιν εορτής, μεμψιμοιρούν και όσοι έτειναν το χέρι και έκλειναν το στόμα για μια απλή και άδολη χορηγία, που …«ήταν υποχρέωση του ρυπαντή»! Για πρώτη φορά καταγράφονται νυχτερινές επισκέψεις αγανακτισμένων κατοίκων στον επόπτη του διυλιστηρίου.

Κι όμως, όλα ήταν προβλέψιμα, έγκυρα διαπιστωμένα και κοινοποιημένα με τον πιο δραματικό τρόπο στους πολίτες: "1,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ώρα πάνω από τα κεφάλια μας!" προειδοποιούσε η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ όταν, μόνη, έδινε την μάχη σαν τον Κυναίγειρο.

Τώρα τα ΕΛΠΕ στήνουν αψίδες! Ετοιμάζονται μήνες για τα εγκαίνια τα οποία, όμως, συνεχώς αναβάλλουν εξαιτίας των δυσλειτουργιών. Δε ζητούν δημόσια συγγνώμη, υπενθυμίζουν το άδολο χορηγικό τους έργο και ποντάρουν στον ...Μιθριδατισμό μας.

«H ολοκλήρωση της μεγαλύτερης βιομηχανικής επένδυσης στην Ελλάδα και ενός από τα μεγαλύτερα διυλιστηριακά έργα στην Ευρώπη, παρά τις αντιξοότητες της οικονομικής κρίσης στη χώρα, μας κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους» δηλώνει ο Δ/νων Σύμβουλος των ΕΛΠΕ Γιάννης Κωστόπουλος.

Σε  λίγο θα πουληθούν (στην Gasprom, στην Lukoil ή αλλού) και το επόμενο βήμα του επενδυτή θα είναι η αξιοποίηση του «διυλιστικού βάθους».

Η νέα μάχη θα δοθεί για την μελλοντική αύξηση της διϋλιστικής ικανότητας για τα όρια της οποίας πλέον, τα ΕΛΠΕ ή οι κρατικές αρχές,  δε  δεσμεύονται …


Σιγή ιχθύος από τις Δημοτικές Αρχές Ελευσίνας και Μάνδρας. Βρισκόμενες σε διαρκή χορηγική «συναναστροφή» με το διυλιστήριο, αξιοποιούν την γενικότερη κατακραυγή της κοινής γνώμης, ως «πίεση» προς τα ΕΛΠΕ: «Ρύπαινε και πλήρωνε»! Η φέρουσα ικανότητα της περιοχής δεν έχει εξαντληθεί, αντέχουμε κι άλλη ρύπανση! Αδυνατούν να συμμετάσχουν στον αγώνα για τον περιβαλλοντικό έλεγχο του διυλιστηρίου, να αξιώσουν την τήρηση, τουλάχιστον, των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών  όρων  και να παρεμποδίσουν, στηριζόμενες στους πολίτες, τις ασύδοτες πρακτικές του διυλιστηρίου.

Είναι παρήγορο που στην Μάνδρα και στην Ελευσίνα Δημοτικοί Σύμβουλοι ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΝ  τις αποδοχές δωρεών από τα ρυπογόνα ΕΛΠΕ (Κοντούλης, Τζαφέρης, Βαρδαβάκης, Λεβέντη, Μαΐλης στην Ελευσίνα και Πανολιάσκος, Μαρούγκας Μελ., Κώνστα Αγλαΐα  στην Μάνδρα).

Με επιστολή της προς όλες τις Αρχές που ασκούν έλεγχο, η ECOELEUSIS, κοινοποιεί 44 επεισόδια ρύπανσης και δυσλειτουργιών του διυλιστήριου που έχουν καταγραφεί τους τελευταίους 9 μήνες, και τις εγκαλεί να ασκήσουν, επιτέλους, την ελεγκτική τους αρμοδιότητα.
Διαβάστε για τις ευθύνες των ΑΙΡΕΤΩΝ τοπικών παραγόντων ΕΔΩ .
Επισκεφτείτε το ιστολόγιο της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ για να λάβετε περισσότερες πληροφορίες.

Διαβάστε το ΜADE IN LOUTRAKI, ρεπορτάζ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ για τους 2500 ξένους χαμηλόμισθους εργαζόμενους στην επέκταση του διυλιστηρίου.

_________________________________
Συμβαίνουν και στην Καλιφόρνια (Reuters -17.8.2012) :
REUTERS – 17.8.2012Διυλιστήριο της Royal Dutch Shell Plc στο Martinez της California με ημερήσια παραγωγή 156400 βαρέλια επανεκκίνησε μονάδα Flexicoker την Τετάρτη, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που υποβλήθηκαν από το Πρόγραμμα Επικινδύνων Υλικών του Τμήματος Υγείας της επαρχίας  του Contra  Costa.
Μια βαλβίδα εκτόνωσης  πίεσης αστόχησε στη στήλη αποβουτανιωτή για  Flexicoker, η οποία είναι ένα είδος μονάδας οπτανθρακοποίησης, την Τρίτη, σύμφωνα με το Contra Costa County Hazardous Materials Program.
Μια μονάδα οπτανθρακοποίησης αυξάνει την ποσότητα του διυλίσιμου υλικού σε ένα βαρέλι πετρελαίου και μετατρέπει το υπόλοιπο του αργού πετρελαίου σε κοκ, ένα υποκατάστατο του άνθρακα.
Η αστοχία της βαλβίδας απελευθέρωσε μερκαπτάνη και υδρόθειο στην εξωτερικό περιοχή του διυλιστηρίου. Η μερκαπτάνη είναι μια δύσοσμη ουσία που τοποθετείται στο φυσικό αέριο πριν αποσταλεί σε πελάτες λιανικής, ώστε να είναι δυνατό να εντοπιστούν εύκολα διαρροές. Στην αρχική του κατάσταση, το φυσικό αέριο είναι άοσμο.
Μια πυρκαγιά στο διυλιστήριο προκλήθηκε τη Δευτέρα από μια διαρροή του λιπαντικού ελαίου από ένα συμπιεστή για τη μονάδα υδρογονοπυρόλυσης. Ο συμπιεστής που συμμετείχε στην φωτιά ήταν σε κανονική λειτουργία κατά τη στιγμή που ξεκίνησε η φωτιά, σύμφωνα με την έκθεση προς την Contra Costa County από το διυλιστήριο. Όταν η φωτιά ανακαλύφθηκε, οι εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν από την περιοχή, οι πυροσβέστες άρχισαν να καταστέλλουν τη φωτιά και η μονάδα έκλεισε, σύμφωνα με την έκθεση.
Η φλόγα υδρογονοπυρόλυσης ήταν η δεύτερη σε μια περιοχή που βρίσκονται διυλιστήρια  σε διάστημα δύο εβδομάδων, καθώς στις 6 Αυγούστου, έξι ωρών πυρκαγιά  έκλεισε τη μονάδα διύλισης αργού με ημερήσια παραγωγή 245.000 βαρέλια της Chevron Corp στο Ρίτσμοντ, Καλιφόρνια, διυλιστήριο, το οποίο βρίσκεται 22 χλμ δυτικά του διυλιστηρίου της Shell Martinez.
Η φωτιά στο Chevron έχει προξενήσει διάχυτη ανησυχία για την αξιοπιστία και την ασφάλεια του διυλιστηρίου μεταξύ των κατοίκων στον Κόλπο του Σαν Φρανσίσκο.

 Πηγή: www.ecoeleusis.com


Και ένα πρόσφατο (από τα πολλά σχετικά) άρθρο του κ. Αλκιβιάδη Μπεναρδή: 
"Νέα Πνοή" (απ' τη σκοπιά ενός ΜΕΓΑΡΙΤΗ) 26-7-12, σελ.11

ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ (!) ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕΓΑΡΩΝ

Ο πολιτικός λόγος που βασίζεται σε αξιακά χαρακτηριστικά, όπως η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η αξιοπρέπεια, δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται, δεν φιμώνεται.

Για όσους και όσες δεν μας έχουν γνωρίσει και δεν έχουν καταλάβει ποιοι είμαστε μέσα από τις δράσεις μας, την αντιφασιστική-αντιρατσιστική συναυλία, τα μοιράσματα στους δρόμους και τα σχολεία και τις μικροφωνικές παρεμβάσεις μας στους δρόμους και τις πλατείες, ας ξεκαθαρίσουμε για ακόμα μια φορά τι συγκροτούμε ως αυτόνομη δράση:

(1) Η Αντιφασιστική Δράση Μεγάρων αποτελεί μια αυτόνομη συνέλευση ατόμων που προέκυψε μέσα από την κοινή ανάγκη όλων για αυτοοργανωμένη και συλλογική δράση. Αυτό σημαίνει πως, όλοι και όλες, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αποφασίσαμε να ενωθούμε, να συζητήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε και να δράσουμε σαν μια γροθιά, απαλλαγμένοι από κομματικές γραμμές, μακριά από κάθε είδους ιεραρχικές δομές, μιας και οι σχέσεις μας είναι οριζόντιες και όλοι και όλες είμαστε ίσοι-ες στο λόγο και στην πράξη.

(2) Η Αντιφασιστική Δράση Μεγάρων αποτελείται από άτομα που αποφάσισαν να ακολουθήσουν το δρόμο της αξιοπρέπειας, της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της συλλογικής δράσης, της πίστης σε έναν πόλεμο ενάντια στο φόβο, μιας και πιστεύουμε βαθειά πως οι αγώνες κερδίζονται μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μόνο. Αποτελείται από άτομα που αποφάσισαν να μη μείνουν σιωπηλά σε μια κοινωνία που με νύχια και με δόντια παλεύει να μας κρατήσει μουγγούς…

(3) Αποτελούμε αντιφασιστική συνέλευση, καθώς αντιλαμβανόμαστε πως αυτή η κοινωνία όπου ζούμε και αναπνέουμε, είναι μια ταξική κοινωνία, και η εκμετάλλευση, η υποτίμηση των ζωών μας, ο ρατσισμός, αποτελούν κοινωνικές πραγματικότητες που μας βρίσκουν απέναντί τους, ΕΧΘΡΟΥΣ προς κάθε δομή ή δράση τους.

(4) Ως Αντιφασιστική Δράση πολεμάμε και θα πολεμάμε με όλες μας τις δυνάμεις κάθε μορφή φασισμού, είτε αυτός εκφράζεται από την κρατική μηχανή με την καταστολή και την βία (κρατικός φασισμός), είτε εκφράζεται από φασιστικά-νεοναζιστικά παρακρατικά μορφώματα (παρακρατικός φασισμός), είτε εκφράζεται από κάθε φασίστα/ρατσιστή (κοινωνικός φασισμός).

Δεν στρογγυλεύουμε τον πολιτικό μας λόγο για να γίνουμε αρεστοί. Δεν κάνουμε εκπτώσεις στον αντιφασιστικό μας αγώνα. Αυτοί που σήμερα πουλάνε πατριωτισμό και αντισυστημικότητα έχουν ταχθεί με τα συμφέροντα των ταξικών εχθρών του λαού, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους εφ’ όπλου ληστές (εφοπλιστές), ενώ στο παρελθόν έβαλαν τις κουκούλες και συμμάχησαν με τον εχθρό.

Τα φιλοχουντικά τους αισθήματα, η ιδεολογία του μίσους και ο ρόλος του παρακράτους, που αποπνέουν την φασιστική μπόχα, έχουν ενοχλήσει την τοπική κοινωνία. Αυτό μας έγινε ιδιαίτερα αισθητό, όταν σε δράση μας στο Μελί, μπαίνοντας σε κάποιο καφενείο να μοιράσουμε φυλλάδια (κάποιες μέρες μετά την επίθεση φασιστών σε μετανάστη), μας ρώτησαν αγριεμένα οι θαμώνες «δεν πιστεύουμε να είστε της χρυσής αυγής;». Οπότε, όσον αφορά στο Μελί και τη ρατσιστική επίθεση που έγινε τις προάλλες εκεί απ’ τους φασίστες, μια βόλτα στην προσφυγική γειτονιά θα πείσει και τον πιο δύσπιστο για το ποια είναι η αλήθεια και τι συνέβη πραγματικά…

Ο Γκέμπελς, ο πνευματικός τους πατέρας, τους δίδαξε να διαστρεβλώνουν την πραγματική εικόνα του φασισμού, να την σκεπάζουν με ένα φιλανθρωπικό, αντισυστημικό και πατριωτικό μανδύα, ώστε να μπορούν να εισχωρούν ευκολότερα σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Η αντιστροφή των εννοιών, η τοποθέτηση του εαυτού τους στη θέση του θύματος, η στοχοποίηση οποιουδήποτε τους ξεμπροστιάζει και οι απειλές ήταν και είναι πάγιες τακτικές των ναζί και των φίλων τους.

Αλλά, αλήθεια… Τελικά ποιά είναι η χρυσή αυγή; Είναι μόνο «οι υπεύθυνοι του κόμματος»; Ο στρατός ηλιθίων που αυτοδικεί στον δρόμο, τραμπουκίζοντας, σφάζοντας και μαχαιρώνοντας όποιον έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος δεν είναι μέρος της; Οι αισχρές βρωμο-φασιστικές αντιλήψεις των οπαδών της δεν είναι μέρος της; Άραγε η καλλιέργεια του μίσους εναντίον των μεταναστών και τα ρατσιστικά πογκρόμ δεν αποτελούν μέρος της; Οι επιθέσεις που δέχονται συχνά πυκνά τελευταία μετανάστες στα περιβόλια των Μεγάρων (χωρίς να τους αφαιρούνται χρήματα, γεγονός που καταδεικνύει ότι πρόκειται για ρατσιστικές επιθέσεις) δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς και τις πεποιθήσεις τους;

Φυσικά και δεν περιμένουμε και δε ζητάμε καμιά απάντηση. Για εμάς η συμμορία του Μιχαλολιάκου έχει ήδη κριθεί ένοχη και μάλιστα με βαριά ποινή, την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στο παρελθόν της πολιτικής ιστορίας.

Τέλος, η Αντιφασιστική Δράση Μεγάρων δεν αποτελεί κομματικό φορέα, αλλά ρεύμα συλλογικής δράσης με σαφή προσανατολισμό. Ο αντιφασισμός για εμάς αποτελεί ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, υπάρχει και είναι παρών στην καθημερινή ζωή όλων μας, όπου και εδραιώνεται η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι διακρίσεις σε βάρος των εξαθλιωμένων, το φυλετικό μίσος, τα φασιστικά εγκλήματα και κάθε λογής ρατσιστική έκφραση. Εμείς, λοιπόν, δε θα είμαστε ούτε για μια στιγμή ανεκτικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, ούτε από άγνοια, ούτε από φόβο, ούτε από συνήθεια.
Υ.Γ.
Α, και κάτι τελευταίο, έτσι για την ιστορία… Τα πρόσωπά μας και τις προσωπικότητές μας τις γνωρίζουν πολύ καλά οι οικογένειές μας, οι φίλοι μας, οι γείτονές μας, ο κόσμος που χέρι - χέρι και πόρτα - πόρτα παίρνει τα κείμενά μας και φυσικά όποιος έχει θελήσει να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας και να διαπιστώσει ότι δεν αποτελούμε εξωγήινα, αλλά μάλλον σκεπτόμενα, οργισμένα με τη σαπίλα της κοινωνίας και πολιτικοποιημένα όντα, κάτι που σίγουρα δεν αντικρίζουν τα ανιστόρητα, βλακοειδή φασισταριά κάθε πρωί στον καθρέφτη τους… 
Όσο για τις απειλές που εκτοξεύθηκαν από τα γραφεία της χρυσής αυγής στα Μέγαρα εναντίον της συλλογικότητάς μας αλλά και των εφημερίδων που δημοσιεύουν τα κείμενα μας, απλά ελπίζουμε στο μέλλον, και σε παρόμοιες απειλές κατά πάντων από τους φασίστες, να συνειδητοποιήσουμε την ακριβή έννοια και αξία της ελευθερίας του λόγου και να αντιδράσουμε όλοι μας ανάλογα.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕΓΑΡΩΝ
(Και λοιποί αντιφασίστες,- στριες σε γειτονιές, πλατείες, σχολεία…)
(Αν θέλετε να έρθετε σε επικοινωνία μαζί μας, μη διστάσετε. Μπορείτε να μας στείλετε στο e-mail: antifa.d.m@gmail.com)

Ανακοίνωση για το Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Μέγαρα


Χριστουγεννιάτικη παράσταση για παιδιά στο Θέατρο Περιγιαλίου

 
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΑΠΟΛΛΩΝ» ΠΕΡΙΓΙΑΛΙΟΥ 
ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΙΓΙΑΛΙΟΥ 
theatroperigialiou.wordpress.com  www.facebook.com/alekos.xanthakis/map

Χριστουγεννιάτικη παράσταση για παιδιά
«Η Μάρμπω, η Κάλλω και οι Καλλικάντζαροι»

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2012
ΚΥΡΙΑΚΕΣ  23, 30 :    11.30 π.μ 
       ΤΕΤΑΡΤΗ  26  :     6.00 μ.μ
     ΣΑΒΒΑΤΟ  29  :     6.00 μ.μ

 Γενική είσοδος : 5 ευρώ
 Τηλ: 27410-87930, 86330, 6948278056

Η παράσταση βασίζεται σε γνωστό λαϊκό παραμύθι και περιλαμβάνει ζωντανή μουσική και τραγούδι, μελοποιημένη ποίηση και θεατρικό παιχνίδι με τα παιδιά. Μιλά για την δύναμη της εξυπνάδας και της ευγένειας που μπορούν να σαγηνέψουν ακόμα και τους πονηρούς, κακότροπους, και απαιτητικούς καλλικάντζαρους, καθώς επίσης για τη δύναμη της γεναιοδωρίας και της αγάπης.

Παίζουν: Εβίτα Δραγούνη, Γωγώ Ξανθάκη, Κώστας Ρίσκας, Χριστίνα Σακελλαράκη.
Μουσική:  έγραψε και παίζει ο Κώστας Ρίσκας (κλασική κιθάρα)
Επιμέλεια θεατρικού παιχνιδιού: Χριστίνα Σακελλαράκη
Σκηνοθεσία: Πολυξένη Ορκοπούλου

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

ΚΕΡΑΤΕΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: ΜΝΗΜΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

 
Μνήμη σημαίνει Αλήθεια. 
Γιατί Αλήθεια σημαίνει ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ.
Σήμερα (11/12/2012) είναι για εμάς μία ημέρα μνήμης, μία ημέρα αλήθειας. 
Και οι μνήμες που κουβαλάμε είναι πολλές, άλλες τόσες και οι αλήθειες. 

  • Μνήμη είναι οι σειρήνες να ηχούν στις 4 το πρωί.
  • Μνήμη είναι η εισβολή μέσα σε κρύο και σε χιόνι στις 4 το πρωί.
  • Μνήμη είναι τα χημικά σε μπαλκόνια, αυλές και παιδικές χαρές. 
  • Μνήμη είναι οι ευθείες βολές, οι πλαστικές σφαίρες και η άγρια καταστολή.
  • Μνήμη είναι η αδιάκριτη βία, αποτέλεσμα της διαταγής: «Ότι στέκεται σε δύο πόδια, γαμήστε το».
  • Μνήμη είναι η «δολοφονική» επιχείρηση στο μπλόκο του Λαυρίου, όπου έκαψαν και έδειραν χωρίς οίκτο.
  • Μνήμη είναι η έγκυος γυναίκα που απέβαλλε.
  • Μνήμη είναι εκείνη η γριούλα στη Φειδίου που πνιγόταν από τα χημικά (όπως και οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι και παιδιά) κι ευχόμαστε ο γιος της να μην ξέχασε.
  • Μνήμη είναι οι 37 κατηγορούμενοι ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης.
  • Μνήμη είναι πως οι πρώτοι τρεις ήδη αθωώθηκαν πριν φτάσουν σε δίκη.
  • Μνήμη είναι οι εκατοντάδες τραυματίες.
  • Μνήμη είναι πως με τρεις δικαστικές αποφάσεις κυρήχθηκε παράνομη αυτή η εισβολή.
  • Μνήμη είναι ότι το κράτος αγνόησε αυτές τις αποφάσεις.
  • Μνήμη είναι η καταστροφή από τα ματ της περιουσίας των κατοίκων.
  • Μνήμη είναι τα 7 εκατομμύρια ευρώ που κατασπατάλησε το κράτος τις 128 ημέρες, φυλώντας 3 μηχανήματα ιδιωτών.
  • Μνήμη είναι πως ούτε αυτό κατάφεραν.
  • Μνήμη είναι τα ψέματα των ραγκούση, παπακωνσταντίνου, λιακόπουλου,παπουτσή, τζάκρη.
  • Μνήμη είναι πως όλοι εκείνοι πέρασαν στη λήθη.
  • Μνήμη είναι τα ψέματα του σγουρού εδώ και ενάμιση χρόνο.
  • Μνήμη είναι η συμπόρευση των μμε με την κυβερνητική γραμμή και η εναντίον μας προπαγάνδα τους.
  • Μνήμη είναι η αυθόρμητη αντίδραση, η πίστη και η ανιδιοτελής προσφορά των κατοίκων.
  • Μνήμη είναι όλα αυτά τα όμορφα που αναδείχθηκαν αυτές τις 128 ημέρες.
  • Μνήμη είναι ότι κόμματα, παρατάξεις, συντεχνίες, προσωπικά και όλα εκείνα που χωρίζουν τους ανθρώπους έμειναν στην άκρη.
  • Μνήμη είναι η μάνα που ενώ κρατούσε το μπλόκο ζωντανό όλη την ημέρα, μαγείρευε και έφερνε φαγητό στα παιδιά της στις 2 τη νύχτα.
  • Μνήμη είναι οι πάντα χαμογελαστοί και αποφασισμένοι ακόμα για θάνατο γέροντες.
  • Μνήμη είναι η δημιουργική στάση και το τσαγανό των μικρών παιδιών, μαθητών και μαθητριών.
  • Μνήμη είναι το ότι κανείς δεν φοβήθηκε τη σύγκρουση.
  • Μνήμη είναι ότι κάποιοι στάθηκαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Και θα το ξανακάνουν.
  • Μνήμη είναι ότι αυτή η μάχη κερδήθηκε γιατί ο καθένας έκανε αυτό που έπρεπε και μπορούσε καταθέτοντας όλη την ψυχή του.
  • Μνήμη είναι η αλληλεγγύη που εισπράχθηκε από παντού.
  • Μνήμη είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Κάποιοι στα «ψηλά» δεν το έχουν καταλάβει και πράττουν ακριβώς το αντίθετο.
  • Μνήμη είναι τους ελάχιστους ιδιοτελείς να τους παραμερίζουμε. Είναι εκείνοι που ανοίγουν τις κερκόπορτες.
  • Μνήμη είναι να ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια. Τίποτα δεν τελείωσε κι όποιος επαναπαύεται και ξεχνά η ιστορία δείχνει πως στο τέλος τιμωρείται.
  • Μνήμη είναι να σεβόμαστε και να νοιώθουμε δέος που αποτελούμε κομμάτι ενός κινήματος που μας ξεπέρασε όλους.
  • Μνήμη είναι το ότι ήρθαμε κοντά και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας χωρίσει.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ 

Υ.Γ. – «Μικρές μάχες κερδίζονται και σήμερα ανά τον κόσμο, νομίζω, όμως, πως οι άνθρωποι (εξακολουθούν να) χάνουν. Πραγματικά, βλέπω το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας ζοφερό/χωρίς ελπίδα. Μα έχω εμπιστοσύνη στην αντίληψη των ανθρώπων για στοχασμό, οργή και επανάσταση…»  
Στα λόγια του φίλου μας Όσκαρ Ολιβέρα κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Μικρές μάχες δίνονται και κερδίζονται σε όλο τον κόσμο. Αυτό δε σημαίνει ότι κερδίζεται και ο πόλεμος. Το ίδιο συμβαίνει και στην χώρα μας. Παντού μικρές και μεγάλες μάχες δίνονται καθημερινά. Για να κερδίσουμε τον πόλεμο απέναντι σε όλους εκείνους που προσπαθούν να μας κλέψουν την αξιοπρέπεια και τα όνειρά μας, που καταστρέφουν το περιβάλλον για το κέρδος, που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να ελέγχουν τις ζωές μας, οφείλουμε να κάνουμε ένα πράγμα: Να αγωνιστούμε μαζί, δίπλα ο ένας στον άλλο, χέρι με χέρι. Αυτό είναι το μήνυμα του αγώνα της Κερατέας. Όλοι μαζί μπορούμε… 

Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους αγωνίστηκαν με μόνο αντάλλαγμα τη σωτηρία του τόπου τους και το μέλλον των παιδιών τους και σε όλους όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι. Σε όλους εκείνους που σήμερα αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στη δημοκρατία και ιδιαίτερα στους φίλους μας σε Σκουριές, Φυλή, Γραμματικό, Κιλκίς, Ωραιόκαστρο, Μαυροράχη, Λευκίμμη, Αιγιαλεία, Καρβουνάρι, Ελληνικό… 



Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Πρόσφατες εικόνες από το Βουρκάρι

Υγρότοπος "Βουρκάρι" Μεγάρων, 8/12/12
Λευκοτσικνιάς

Κοκκινοσκέληδες

 Υγρότοπος "Βουρκάρι" Μεγάρων,  9/12/2012
Φλαμίγκο

Κώστας Βαξεβάνης: "Πόθεν ...αίσχος!"

 
Η ιστορία θα επαναληφθεί για μία ακόμη φορά. Το πόθεν έσχες των ελλήνων βουλευτών θα δημοσιοποιηθεί για έναν μήνα στο ακριβοπληρωμένο site της Βουλής και στη συνέχεια θα κατέβει, για να αποτελέσει απλώς ηλεκτρονική «χαρτούρα» χωρίς σημασία.
Όσοι προλάβουν μέχρι τότε να ξεναγηθούν στα περιουσιακά στοιχεία των ελλήνων βουλευτών, είναι εύκολο να διακρίνουν μια ομάδα βουλευτών με εντυπωσιακά οικονομικά στοιχεία. Καταθέσεις, δεκάδες ακίνητα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια. Οι περισσότεροι ως γνωστόν, δηλώνουν απλώς… προικισμένοι. Έχω ξαναγράψει πως το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι το σημείο της Ελλάδας, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ανθρώπων με καλή προίκα. Ας μην παίζουμε όμως με τις λέξεις και ας δούμε την ουσία.

Η ύπαρξη εκατομμυριούχων βουλευτών, θέτει δύο θέματα. Το ένα ας το ονομάσουμε πολιτικό. Είναι δυνατόν, ένας πολιτικός, ας πούμε ο Βενιζέλος ο οποίος είναι επί πολλά χρόνια εκατομμυριούχος, (δισεκατομμυριούχος αν μιλήσουμε με δραχμές), με καταθέσεις αλλά και αμοιβαία κεφάλαια Τραπεζών, να πάρει ποτέ κάποιο μέτρο ενάντια στις επενδύσεις του; Να πάρει μέτρα ενάντια στους τραπεζίτες οι οποίες έχουν κατακλέψει τους πολίτες αλλά και τις ίδιες τους τις Τράπεζες, διαταράσσοντας τη λειτουργία τους; Είναι δυνατόν στο ερώτημα αν πρέπει να κλείσει μια Τράπεζα επειδή δεν πληροί τους όρους λειτουργίας, να απαντήσει θετικά αν αυτή διαχειρίζεται τα εκατομμύρια του; Ας απαντήσει ο καθένας όπως θέλει στο ερώτημα αυτό. Ο κύριος Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών έχει απαντήσει ήδη. Έκλεισε χιλιάδες επιχειρήσεις με την πολιτική του αλλά όχι Τράπεζες.

Το δεύτερο θέμα είναι νομιμότητας. Οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι να κάνουν δήλωση Πόθεν Έσχες. Ουσιαστικά πρόκειται για δήλωση «Έσχες», για καταγραφή των περιουσιακών τους στοιχείων. Όχι για προέλευση, για «πόθεν» δηλαδή αυτών των στοιχείων. Ο κάθε βουλευτής δηλώνει αυτό που θέλει ή έστω αυτό που έχει, αλλά κανένας δεν θα ελέγξει ούτε αν είναι αληθινά τα στοιχεία, ούτε πώς προήλθαν. 

Αν ξαναπάμε στο παράδειγμα του κυρίου Βενιζέλου, πέρα από την πληθώρα των περιουσιακών στοιχείων, ο εκατομμυριούχος-προικισμένος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έχει κάποια περίεργα λάθη στο φετινό πόθεν έσχες. Στα αμοιβαία κεφάλαια που δηλώνει, οι αριθμοί είναι οι ίδιοι με πέρυσι, αλλά έχει μεταφερθεί μια υποδιαστολή, εμφανίζοντας τον αριθμό των κεφαλαίων ως και 1000 φορές μικρότερο.(δείτε εδώ http://www.koutipandoras.gr/?p=29918). Να υποθέσουμε ότι ο λογιστής του άρχιζε να βάζει άλλοτε τελείες και άλλοτε κόμματα; Ας το υποθέσουμε. Παραμένει το ερώτημα, ποιος τα ελέγχει όλα αυτά;

Δεκάδες βουλευτές μπήκαν με ένα κοστούμι στη Βουλή και τώρα έχουν τον προσωπικό τους ράφτη. Και τον μάγειρα και τον σοφέρ και πολλά άλλα. Βουλευτές πρώην δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίως υπάλληλοι εφοριών, έχουν τεράστιες ακίνητες περιουσίες. Άλλοι έχουν παρουσιάσει εντυπωσιακή άνοδο των οικογενειακών τους εισοδημάτων από τότε που έγιναν βουλευτές.

Η κατάθεση του πόθεν έσχες είναι μια υποκριτική λειτουργία που δίνει άλλοθι στο πολιτικό σύστημα της διαφθοράς. Δεν υπήρξε ποτέ κανένας έλεγχος δειγματοληπτικά ή στις οφθαλμοφανώς προκλητικές περιπτώσεις πλουτισμού βουλευτών, ώστε να πει κάποιος πως είναι ένας θεσμός για να προστατευτούν και η πολιτική και οι πολίτες.

Η αποκάλυψη της λίστας Λαγκάρντ έδειξε πως ο Γιώργος Βουλγαράκης, επί χρόνια βουλευτής και υπουργός, είχε κοινό λογαριασμό στην HSBC με μια offshore Λιβεριανή εταιρεία. Ο λογαριασμός αυτός ήταν αδήλωτος στο πόθεν έσχες. Από τη Βουλή πέρασαν Τσοχατζόπουλος,Τσουκάτος και άλλοι πολλοί. Όλοι τους ήταν «κύριοι» στο πόθεν έσχες. Χρειάζονται και άλλες αποδείξεις για το πόσο υποκριτική είναι αυτή η διαδικασία;

Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει να αποδείξει πως είναι πιο τίμιο από τους «τίμιους» που τώρα είναι στα κελιά του Κορυδαλλού, ας αποφασίσει τώρα τον δειγματοληπτικό έλεγχο του πόθεν έσχες των βουλευτών. Ας σταματήσει να παίζει με τα χαρτιά και την ολιγοήμερη προβολή τους στο site. Ας ξεκινήσει λοιπόν με τους εκατομμυριούχους της Βουλής. Πώς απέκτησαν περιουσίες; Όχι κατά δήλωσή τους, αλλά μετά από έρευνα.

Επίσης σημαντικό είναι πως οι κρινόμενοι βουλευτές (ειδικά κάποιοι σαν τον Βενιζέλο) πρέπει να αποδεικνύουν αυτό που λένε. Δεν ισχύει κανένα τεκμήριο αληθείας στη δήλωσή τους. Εξάλλου πρέπει να σταματήσουν τον κλεφτοπόλεμο. Αν ερωτώνται από δημοσιογράφους για το πόθεν έσχες, είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν επίσημα και όχι να ψιθυρολογούν δεξιά και αριστερά (δεξιά κυρίως) πως αυτός που τους ρωτά έχει εμμονές μαζί τους. Τα ίδια έλεγε και ο Άκης λίγο πριν πέσει από την σουίτα του Four Seasons στο κελί της φυλακής.

Ακόμη και αν δικαιολογήσουν όμως τις περιουσίες τους, παραμένει αυτό που περιέγραφε ο Μπρέχτ: «οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους, για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν».

Χωρίς λόγια!


Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Ο Γιάννης Βαρουφάκης για την κρίση

Αναβλήθηκε η συζήτηση στο ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης κατά του Χωροταξικού των Υδατοκαλλιεργειών

Αναβλήθηκε και πάλι η συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της αίτησης ακύρωσης κατά του Χωροταξικού Πλαισίου των Υδατοκαλλιεργειών, που είχε προσδιοριστεί για τις 5.12.2012. 

Λόγος αναβολής είναι ότι η Διοίκηση δεν έχει αποστείλει στο δικαστήριο τις απόψεις της επί του θέματος. Και γιατί να το κάνει άλλωστε, αφού όσο καθυστερεί με τον τρόπο αυτό την εκδίκαση της υπόθεσης, δημιουργεί τετελεσμένα, εκδίδοντας -κατ' εφαρμογήν του Χωροταξικού- δεκάδες διοικητικές πράξεις υπερεπέκτασης και αύξησης δυναμικότητας ιχθυοτροφείων σε όλη την Ελλάδα και θεσμοθετώντας την πρώτη βιομηχανική ζώνη αποκλειστικής ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), στο Νότιο και Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο και το Δίαυλο των Ωρεών.

Θυμίζουμε τι έχει συμβεί: 

(α) οι εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας έφτιαξαν ένα business plan, με το οποίο χάρισαν στον εαυτό τους όλο τον ελληνικό παράκτιο χώρο, 
(β) 7 Υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου θεσμοθέτησαν στις 4.11.2011 με «διαδικασίες - μαϊμού» το business plan αυτό ως το μοναδικό Χωροταξικό Πλαίσιο του ελληνικού παράκτιου χώρου, και  
(γ) 111 θιγόμενοι φορείς (ανάμεσα στους οποίους 21 Δήμοι, η ΚΕΔΕ, η Συνομοσπονδία Αλιέων κ.α.) προσέφυγαν στο ΣτΕ, ζητώντας την ακύρωση της σκανδαλώδους Απόφασης. 

Λόγω της σπουδαιότητας της υπόθεσης, η δικάσιμος αρχικά προσδιορίστηκε για τις 2.5.2012, αλλά εν συνεχεία αναβλήθηκε για τις 5.12.2012.  Νέα δικάσιμος ορίστηκε η 3η Απριλίου 2013.

Κατά τα λοιπά, για την έλλειψη επενδύσεων στην Ελλάδα, φταίνε οι φορείς που προσπαθούν να περισώσουν τη νομιμότητα και το περιβάλλον…

Eθελοντική αιμοδοσία από τον Σύλλογο Περαμίων και Κυζικηνών

Με σύνθημα:
«δώσε λίγο αίμα, σώζεις μια ζωή»
ο Σύλλογος Περαμίων και Κυζικηνών 
διοργανώνει
εθελοντική αιμοδοσία την
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012, 
ώρες: 9:00πμ - 13:00μμ στο 
Δημαρχείο Νέας Περάμου.


Πηγή: www.megara.org

Συνάντηση Βετεράνων Enduro στα Μέγαρα

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Σκουριές Χαλκιδικής: εικόνα από το προσεχές περιβαλλοντικό μας μέλλον


του Αποστόλη Καλτσή,
Προέδρου του Δ.Σ. της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας


Μία καθόλου χρυσή αλλά μαύρη σελίδα στην περιβαλλοντική πραγματικότητα της χώρας γράφεται στη Χαλκιδική. Η ιστορία πλέον, είναι γνωστή στο πανελλήνιο: στην καρδιά μίας υψηλής φυσικότητας δασικής έκτασης, άμεσα γειτνιάζουσας με δύο περιοχές NATURA του όρους Χολομώντα, έχει ξεκινήσει η κατασκευή ενός ακόμη ορυχείου χρυσού στην ευρύτερη περιοχή. Η πικρή  -κοινωνικά και περιβαλλοντικά-  εμπειρία της Στρατονίκης, δεν συγκίνησε όσους (από την ασφάλεια των γραφείων τους) ανέλαβαν την ευθύνη, μέσω των απαραίτητων υπογραφών και αδειών, να επαναληφθεί το σκηνικό αυτό λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα.

Το επίσημο κράτος επιστρατεύει κάθε μέσο για να στηρίξει το έργο αυτό, κάνοντας έτσι γοργά βήματα προς τα πίσω στην περιβαλλοντική προστασία, αφού σήμερα είναι απόλυτα τεκμηριωμένο επιστημονικά ότι οι βιομηχανικές εξορύξεις χρυσού συνεπάγονται σοβαρότατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι οποίες επεκτείνονται και σε πολύ μεγαλύτερη ακτίνα (αέρια ρύπανση, ρύπανση υδροφόρου ορίζοντα) από την περιοχή εξόρυξης. 

Οι γνωμοδοτήσεις, μεταξύ άλλων, του ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας και του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αναδεικνύουν τη ζοφερή περιβαλλοντική πραγματικότητα που επικρατεί στις περιοχές εξόρυξης χρυσού, ενώ η υψηλή επικινδυνότητα από τη λειτουργία τέτοιων εγκαταστάσεων έχει επιβεβαιωθεί από τα σοβαρά ατυχήματα τα τελευταία χρόνια σε αντίστοιχα εξορυκτικά πεδία στη Ρουμανία και την Τουρκία.

Το μόνο επιχείρημα που μένει στους υποστηρικτές της επένδυσης είναι η προοπτική της δημιουργίας ορισμένων θέσεων εργασίας: απαιτούν δηλαδή από την τοπική κοινωνία να συναινέσει σε ένα έργο που θα φέρει πρόσκαιρη απασχόληση και αμοιβή για λίγους, την ίδια στιγμή που θα έχει βαρύτατες συνέπειες στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων μίας πολύ ευρύτερης περιοχής.

Απολύτως δικαιολογημένα η πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας αντιδρά δυναμικά, αλλά έρχεται αντιμέτωπη με μία απροκάλυπτη και πρωτοφανή σε έκταση και βιαιότητα καταστολή. Η μαζική διαδήλωση της προηγούμενης Κυριακής κύλησε ομαλά, αλλά αυτό δεν αναιρεί όσα συνέβησαν στις κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών: πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα, σωματική βία και δεκάδες σοβαροί τραυματισμοί συνθέτουν την τρομακτική εικόνα που πολύ σπάνια έχει δει ανάλογη η ελληνική κοινωνία, ειδικότερα απέναντι σε μία φιλοπεριβαλλοντική κινητοποίηση.

Και εδώ αναδεικνύεται ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα για το περιβαλλοντικό κίνημα στην Ελλάδα: η διαφαινόμενη de facto, πλέον, αποδοχή και νομιμοποίηση -πολιτική και κοινωνική- του χειρότερου είδους αστυνομικής καταστολής απέναντι σε όσους υπερασπίζονται το περιβάλλον.

Δεδομένου ότι, με πρόσχημα την έξοδο από την οικονομική κρίση, δεκάδες ανάλογες επενδύσεις στον ελλαδικό χώρο προωθούνται με διαδικασίες εξπρές εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, οι εικόνες της Χαλκιδικής είναι προβολή ενός κοντινού μέλλοντος που φαίνεται να επιφυλάσσει το κράτος για όλες τις αντίστοιχες κινήσεις. Η αντιμετώπιση των διαδηλωτών στη Χαλκιδική εξυπηρετεί πολλά περισσότερα από την προστασία της συγκεκριμένης επένδυσης: αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα εκφοβισμού προς όλες τις τοπικές κοινωνίες, πως οποιαδήποτε περιβαλλοντική διεκδίκηση επιχειρήσει να σταθεί εμπόδιο σε επενδυτικά σχέδια θα αντιμετωπίζεται με ανάλογο τρόπο. 

Είναι εξαιρετικά κρίσιμο για το περιβαλλοντικό κίνημα, έστω και τώρα, να συσπειρωθεί και να αντισταθεί σε αυτήν την αυταρχική εκτροπή, και να υποστηρίξει έμπρακτα τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής για να αποτραπεί η οικολογική και κοινωνική καταστροφή στις Σκουριές. Θα είναι ένα μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες που υπερασπίζονται το περιβάλλον ανά την Ελλάδα, αλλά παράλληλα και μία καίρια κίνηση για να μη νομιμοποιηθεί στην κοινωνία η αστυνομική καταστολή των περιβαλλοντικών κινήσεων.

Από την απόσταση ασφαλείας της Αθήνας και των μεγάλων αστικών κέντρων, και μέσω των κατευθυνόμενα παραμορφωτικών φακών ορισμένων ΜΜΕ, η πλειονότητα της κοινής γνώμης «βλέπει» τοπικιστές, ταραξίες και μικροσυμφέροντα. Πιθανόν να ευθύνεται και η περιβαλλοντική μιζέρια της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας (και η ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου που συνεπάγεται αυτή) για την καχυποψία και την άρνηση να δεχτούμε πως συνάνθρωποί μας που επέλεξαν να διαβιούν μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα πολύ πιο ευγενή και ειλικρινή κίνητρα: να προστατεύσουν ως συλλογικό αγαθό τη φυσικότητα και τον οικολογικό πλούτο της περιοχής τους, να διαφυλάξουν τη σημασία αυτών ως βασικών πυλώνων της ποιότητας ζωής και της τοπικής οικονομίας, να προωθήσουν εν τέλει ένα οικονομικό πρότυπο που θα βασίζεται στις ενδογενείς δυνατότητες της τοπικής κοινωνίας και όχι στη μοιρολατρική αναμονή κάποιου μεγαλοεπενδυτή που θα ανοίξει άλλη μία τρύπα στο βουνό ή θα τσιμεντώσει άλλη μία παραλία για να «τονωθεί η απασχόληση».



Η απάντηση του κράτους απέναντι σε πολίτες που διεκδικούν να ζήσουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής και παλεύουν ενάντια στην καταστροφή που φέρνουν στον τόπο τους τα μεταλλεία χρυσού. Η φωτογραφία αυτή είναι από την Χαλκιδική.  Πηγή: www.topontiki.gr

Ο φασισμός ως εγκεφαλική διαταραχή

του Δημήτρη Αδαμίδη, 
Παιδίατρου - Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η οικονομική κρίση δημιουργεί σε κάθε απλό άνθρωπο αισθήματα ανασφάλειας, απώλειας ελέγχου του μέλλοντός του, ματαίωσης, αδικίας, οργής, απομόνωσης από τους άλλους. 

Δημιουργείται μέσα μας μια έντονα αρνητικά φορτισμένη κατάσταση, αυτό που η ιατρική ορίζει ως στρες. Ο εγκέφαλός μας έχει ένα σύστημα ανίχνευσης καταστάσεων στρες και κέντρα καθοδήγησης των μηχανισμών διαχείρισής του.

Αρχικά, αντιλαμβανόμαστε την στρεσογόνα κατάσταση με την αμυγδαλή του εγκεφάλου, που καθοδηγεί την εγγενή φοβική αντίδραση του τύπου: βάλτο στα πόδια ή χτύπα.
Στη συνέχεια, παρεμβαίνει άλλο κέντρο ο ιππόκαμπος, που αναστέλλει την μη αποδεκτή από το περιβάλλον συμπεριφορά (π.χ. θέλω να χτυπήσω τον ξεφτιλισμένο υπουργό, αλλά κρατιέμαι για αργότερα γιατί τώρα δεν συμφέρει), οπότε δίνεται ο χρόνος στα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα να επεξεργαστούν τα δεδομένα, να αναλύσουν την κατάσταση, και να οργανώσουν σχέδιο δράσης (π.χ. είμαι απογοητευμένος, φοβάμαι γιατί οι φόροι που πρέπει να πληρώσω είναι μεγαλύτεροι από τον μισθό μου, η τράπεζα μου παίρνει το σπίτι. Σκέφτομαι ότι δεν φταίω, δεν είμαι εγώ ο αποτυχημένος αλλά η κυβέρνηση, που επέλεξε να υπερασπίσει σε βάρος των απλών ανθρώπων τα υπερκέρδη της ολιγαρχίας. Πρέπει λοιπόν να την ανατρέψουμε...)

Όταν η αμυγδαλή του εγκεφάλου ανιχνεύσει κίνδυνο τότε διεγείρεται το όλο βιοχημικό σύστημα του εγκεφάλου με την έκκριση αδρεναλίνης αρχικά και στη συνέχεια με την διέγερση των ορμονών και την έκκριση κορτιζόλης. Αν αυτό κρατήσει λίγο, η αντίδραση αυτή είναι θετική. Προετοιμάζει το σώμα μας για μάχη ή  φυγή (αυξάνουν οι καρδιακοί παλμοί, η πίεση, εντείνονται οι αισθήσεις, γεμίζουν αίμα οι μύες).
Αν όμως η απειλή χρονίσει (όπως τώρα στην οικονομική κρίση), τα πράγματα δεν πάνε καλά. Η χημική ισορροπία του εγκεφάλου διαταράσσεται, μειώνονται οι βιοχημικές ουσίες που προκαλούν ευχαρίστηση (σεροτονίνη, ενδορφίνες) και αδυνατούμε να αντλήσουμε χαρά από ευχάριστες καταστάσεις που μας συμβαίνουν. Στη συνέχεια διαταράσσεται η επικοινωνία των κατώτερων κέντρων, που καθοδηγούν την εγγενή φοβική αντίδραση, με τα ανώτερα, και έτσι ο εγκέφαλος αδυνατεί να επεξεργαστεί νοητικά την φορτισμένη συναισθηματικά κατάσταση. Σταδιακά ο οργανισμός κατακλύζεται από αδρεναλίνη και κορτιζόλη. Η τελευταία δρά τοξικά στα νευρικά κύτταρα προκαλώντας πλέον μόνιμη μη ανατάξιμη ουλή στον εγκέφαλο.
Συνέπεια των παραπάνω είναι: 1) κατάθλιψη (με απομόνωση, απογοήτευση, αδυναμία προσαρμογής, όλα φαίνονται μαύρα) που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και την αυτοκτονία, ή 2) αποσχιστική συμπεριφορά: το άτομο γίνεται αδιάφορο, κατεβάζει ρολά, υποκρίνεται ότι όλα είναι καλά “don’t worry be happy”, γίνεται πειθήνιο και  απλά υπακούει στις εντολές (θυμηθείτε την εκπαίδευση των βασανιστών της χούντας).

Πως μεταφράζονται αυτά σε κοινωνικό επίπεδο;
α) Αν πέσεις σε κατάθλιψη (και δεν προσπαθήσει να σε βοηθήσει κανείς) τότε σταδιακά βγαίνεις από τον κοινωνικό ιστό, παύεις να κινείσαι στο χώρο των ζωντανών, είσαι κοινωνικά νεκρός
β) αν καταλήξεις σε αποσχιστική συμπεριφορά τότε κάνεις το καλύτερο δώρο στην εξουσία, γίνεσαι άθελά σου υπερασπιστής της
γ) αν παραμείνεις στην εγγενή φοβική αντίδραση τότε ή τρέχεις να βολέψεις τον εαυτό σου (με κομπίνα ή χωρίς), ή καταλήγεις να εκτονώνεις την οργή σου στους περισσότερο αδύνατους από σένα (φταίνε όλοι λες, φταίνε οι κλέφτες, οι μαύροι, οι ξένοι, οι άλλοι «the others”), περνάς στον φασισμό.

 Άλλωστε ο φασισμός απευθύνεται πάντα μόνο στο συναίσθημα, στην εγγενή φοβική αντίδραση, την καλλιεργεί, την υποδαυλίζει, δρά εκτονωτικά στη συσσωρευμένη οργή του κόσμου, κατασκευάζει εξιλαστήρια θύματα με σκοπό να αφήσει στο απυρόβλητο την εξουσία της ολιγαρχίας. Δεν είναι ανάγκη να δέρνεις ο ίδιος, να καταπιέζεις ο ίδιος, να βασανίζεις ο ίδιος, άλλωστε δεν το μπορούν όλοι, βάζεις κάποιους άλλους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά για σένα (βλέπε Χρυσή Αυγή), νομίζοντας ότι έτσι μένεις ο κύριος καθαρά χέρια...

Υπάρχει σωτηρία;

Ο άνθρωπος είναι όν κοινωνικό, είναι γενετικά προορισμένος να συμπορεύεται με άλλους ανθρώπους. Είναι χαρακτηριστικές επιστημονικές μελέτες που διαπίστωσαν ότι στον δρόμο περπατάμε μόνοι μας , αλλά όταν κάποιος άγνωστος βρεθεί δίπλα μας ασυνείδητα τα βήματά μας συντονίζονται!!
Ο άνθρωπος είναι προορισμένος να συνδιαλέγεται, να συσκέφτεται. Χρειαζόμαστε τη ζεστασιά του ανθρωπίνου σώματος δίπλα μας, το βλέμμα του συνανθρώπου, τον λόγο του. Αυτή η συνδιαλλαγή, η επικοινωνία προκαλεί έκκριση της ορμόνης ωκυτοκίνη που εμποδίζει την έκκριση κορτιζόλης και αδρεναλίνης και συνεπώς εμποδίζει τον τραυματισμό του εγκεφάλου, αποκαθιστά την επικοινωνία των κατώτερων με τα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα, επιτρέπει την έλευση θετικών ευχάριστων συναισθημάτων, δημιουργεί χαλάρωση, ηρεμία, ξεκουμπώνει την προσωπικότητα, διευκολύνει την επικοινωνία. 

Συνεπώς η απάντηση βρίσκεται στον κοινό αγώνα, στο να πορευτούμε χέρι-χέρι, στο να δούμε τον γείτονα στα μάτια, στο να ακούσουμε τον συνάδελφο, στο να αγωνιστούμε μαζί, να πονέσουμε μαζί για να χαρούμε μαζί. Κανείς μόνος και σκυφτός, μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί – σηκώστε το κεφάλι να σκύψουνε αυτοί!
Ο κοινός αγώνας και μόνο αυτός αλλάζει τη χημική ισορροπία του εγκεφάλου μας, αναστρέφει το στρες, ξαναδίνει δυνάμεις, ελπίδα και χαρά!!
Η σοφή ελληνική γλώσσα λέει από-γοητεύτηκα, δηλαδή έχασα την ικανότητα να γοητεύομαι και να γοητεύω. Δεν θα τη βρώ ποτέ μόνος μου, απομονωμένος, μιζεριάζοντας την τύχη μου, χτυπώντας γροθιές στον τοίχο ή τον αδύναμο, ή τρέχοντας να ξεφύγω. Θα την βρώ μόνο ερχόμενος σε συν-εργασία με άλλους, μόνο αν γίνω συν-αγωνιστής. Αγωνίζομαι λοιπόν για νάχω την υγειά μου. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι όποιος αγωνίζεται ζεί πολύ περισσότερο και καλύτερα, από αυτόν που κλαίει την μοίρα του.

Η  χαρά στη ζωή μας είναι δικαίωμα και απόφαση. Δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικών καταστάσεων αλλά απόφαση ζωής, στάση ζωής. Δεν χαρίζεται κατακτιέται. Άλλωστε τι καλύτερο θα κληρονομήσουμε στις νέες γενιές; Οικόπεδα; Σπίτια; Λεφτά; ΟΧΙ. Το καλύτερο που θα κληρονομήσουμε είναι η στάση ζωής. Αυτό άλλωστε δεν κληρονομήσαμε και μείς από τους προγόνους μας (από τον Λεωνίδα, μέχρι τον Καραισκάκη και τον Μανώλη Γλέζο με τον Λάκη Σάντα).
Δεν έχουμε άλλο χρόνο για να μιζεριάσουμε, πρέπει να ζήσουμε, να γευτούμε  την χαρά της ζωής μέχρι το τέλος, να αγωνιστούμε μαζί, μέσα από δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσα από απεργίες, μέσα από διαδηλώσεις, μέσα από αγώνες για την ανατροπή της εξουσίας της ολιγαρχίας!!!

Πηγή: www.left.gr

Πρόσκληση σε ομιλία


ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ!!!

Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Και ..."Γερακίνα" στο Βουρκάρι!

Υγρότοπος Βουρκάρι Μεγάρων, 30-11-2012
 Γερακίνα (Buteo buteo)





Η "αόρατη πορεία" ενάντια στα μεταλλεία χρυσού!

Η Θεσσαλονίκη είπε όχι στην εξόρυξη χρυσού
Περισσότεροι από έξι χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν το προπερασμένο Σάββατο το πρωί στη Θεσσαλονίκη, εναντίον της παρασιτικής μάστιγας των μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων στην Χαλκιδική και στην προσπάθεια ανάπτυξης τους σε Κιλκίς και Θράκη. Χαρακτηριστικά, η πορεία κάλυψε όλο το μήκος της παραλίας από το Λευκό Πύργο μέχρι την Αριστοτέλους. 

Φυσικά, αυτή η διαδήλωση δεν βρήκε ούτε ένα λεπτό δημοσιότητας στα δελτία ειδήσεων, ενώ τα θεσμικά sites αναμάσησαν τις εκτιμήσεις της αστυνομίας για …2.000 διαδηλωτές.

Όπως τονίζει το Παρατήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, η ομοβροντία αρνητικών τοποθετήσεων - γνωματεύσεων - πορισμάτων, στην προοπτική λειτουργίας μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική, αλλά και στο Κιλκίς και την Θράκη, των επιστημόνων του συμβουλίου περιβάλλοντος του ΑΠΘ, της Γεωπονικής Σχολής, του ΤΕΙ τουριστικών επαγγελμάτων δεν είναι “άξια λόγου” μπροστά στους ογκόλιθους -κυριολεκτικά και μεταφορικά- σκέψης και τεκμηρίωσης, της El Dorado και των αρΠΑΧΤικών που την συνδράμουν.  

Ούτε οι αρνητικές γνώμες του συνόλου σχεδόν των αγροτικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών, τουριστικών κτλ ενώσεων και φορέων, έχουν σημασία για τους δήθεν “δημοκράτες”. 
Ούτε η σχεδόν σύσσωμη αντίθεση των τοπικών πολιτικών, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης τόσο στο Κιλκίς όσο και στην Θράκη με την εξαίρεση του δημάρχου Αρναίας - El Dorado κ. Πάχτα και δυο τριών ακόμα “αστέρων” της πολιτικής, στην πολύπαθη Χαλκιδική μας. 

Το μήνυμα που στέλνει η μεγάλη (αλλά “αόρατη” από τα μεγάλα ΜΜΕ) συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης είναι ξεκάθαρο: Οι Καναδοί τα διάφορα ντόπια αρΠΑΧΤικά, μαζί με την μνημονιακή, συγκυβέρνηση που διαδέχθηκε αυτήν του “μεγάλου στοχαστή” ΓΑΠ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ για την εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού. 

Σε κάθε λειτουργούσα δημοκρατία αυτό θα σταμάταγε κάθε συζήτηση και δεύτερη σκέψη για λειτουργία μεταλλείων χρυσού.