"...Υπάρχουν μαθητές που δείχνουν ένα χαρακτήρα και ένα ήθος που με προβληματίζει, που με βάζει σε μελαγχολικές σκέψεις. Αυτό το φαινόμενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει στα σχολεία και στην κοινωνία γενικότερα. Πως εκτός του γνωστικού ελλείμματος, το ελληνικό σχολείο χωλαίνει δραματικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαμόρφωση δηλαδή των μαθητικών ψυχών και πνευμάτων. Και η ευθύνη για αυτή την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική μας, των δασκάλων αλλά και των γονιών. Δεν έχουμε κατορθώσει να πείσουμε πως χωρίς αρχές η ζωή τους αύριο θα είναι μια κόλαση. Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστούν υποκατάστατα. Θα καταφύγουν πιθανόν σε επιλογές που ξεφτιλίζουν τον άνθρωπο, θα γεμίσουν τη ζωή τους πλήξη και κούραση..."
Γιώργος Βαρελάς