...Δημιουργείται στην Ελλάδα μια νέα κατηγορία 'νεόπτωχων', για την οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη και μέριμνα...
...Ημέρα κατά της φτώχειας και αναλογίζεται κανείς τη στεναχώρια κάποιων που το ρούχο του μωρού ή του παιδιού, τα οποία μεγαλώνουν κάθε μέρα, δεν είναι επώνυμο, δεν είναι ίδιο ή καλύτερο από της φίλης ή της γειτόνισσας. Εκκατομμύρια παιδιά που δεν έχουν ρούχα, παπούτσια, εμβόλια και νερό δεν μας νοιάζουν γιατί δεν τα βλέπουμε, δεν θα πεθάνουν μπροστά στην πόρτα μας, αλλά σε άλλη ήπειρο την οποία δεν θα επισκεφθούμε ποτέ.
Δεν φταίμε εμείς για τα δεινά του κόσμου. Δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι για να λύσουμε όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας, ούτε αντέχουμε, ούτε και θέλουμε στο κάτω-κάτω. Μια χαρά κοιμόμαστε, χωρίς εφιάλτες, χωρίς τύψεις, αφού η τύχη των συνανθρώπων μας δεν είναι δική μας ευθύνη. Κατά τα άλλα βέβαια οι μεγαλοσταυροί και οι μετάνοιες είναι στο πρόγραμμα, γιατί πρέπει να δουν και το καινούργιο συνολάκι που πήραμε, μη μείνει στη ντουλάπα. Πόση ψευτιά, πόση υποκρισία;;...
...Το πρόβλημα της φτώχειας δεν αφορά στις τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Είναι η επόμενη μάστιγα και έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της και στην αυλή μας..."
Μερόπη Δόλλα
"Άποψη" 20/10/2011, σελ.8
