"...Το να κρύβεις την ύπαρξη των κινδύνων που απειλούν τον τόπο σου για να ζεις σε μια πλαστή, γαλήνια, εικονική πραγματικότητα, και να μην ταράζεις τον επικίνδυνο εφησυχασμό τον δικό σου και τον των άλλων, αποτελεί ταπεινωτική, αηδιαστική δειλία και ασυγχώρητο στρουθοκαμηλισμό.
Ο αείμνηστος Αντώνης Μ. Μπεναρδής, εκ των πρωτεργατών στον αγώνα κατά των εγκαταστάσεων αυτής της φρίκης και του θανάτου, έλεγε πριν από χρόνια, πως αν δεν εμποδίσουμε να γίνουν οι εγκαταστάσεις της Ρεβυθούσας τότε θα πρέπει οι Μεγαρείς να βρούμε άλλο τόπο για να μεταναστεύσουμε και να ζήσουμε αλλού!
Ως προς το μέγεθος του κινδύνου είχε δίκιο, αλλά επίσης δίκιο έχουμε και όσοι υποστηρίζουμε πως αντί να φύγουμε εμείς, που σ' αυτόν τον τόπο ζούσαμε και ζούμε, θα πρέπει να φύγουν αυτοί, που ήλθαν εδώ και έφεραν τις εγκαταστάσεις τους χωρίς να μας ρωτήσουν και καταστρέψανε και καταστρέφουνε ολοκληρωτικά και ανεπανόρθωτα την περιοχή μας."
Αλκιβιάδης Ι. Μπεναρδής
"Πνοή" 2/2/12 (απ' τη σκοπιά ενός ΜΕΓΑΡΙΤΗ), σελ.11