O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017

O υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων αναγνωρίστηκε και προστατεύεται με νόμο από τις 31/3/2017 - νίκη για τον τόπο και τους κατοίκους της Μεγαρίδας!

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Π. Χαλόφτης: "Έγινε και αυτό!!!!!"

ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ !!!!!

Δεν είναι λίγες οι φορές που η ανικανότητα, η άγνοια, η αδιαφορία των λεγόμενων "εκπροσώπων μας" στη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ οδηγεί σε εγκληματικές σε βάρος του έθνους μας επιλογές των. ΄Ολων δηλαδή εκείνων που τους δώσαμε την εντολή να μας εκπροσωπήσουν. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι Βουλή των Ελλήνων σημαίνει "Θέληση των Ελλήνων", θα έπρεπε οι βουλευτές μας να εφαρμόζουν σταθερά και χωρίς λοξοδρομίσματα την εντολή που πήραν από τους ψηφοφόρους τους. Κάθε ενέργειά τους διαφορετική θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ανίσχυρη και παράνομη. Σε κανέναν από αυτούς ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΤΕ λευκή επιταγή. Αντίθετα τους δόθηκε ΣΑΦΗΣ ΕΝΤΟΛΗ να εφαρμόσουν ΜΟΝΟ το πρόγραμμα που μας έλεγαν προεκλογικά. Αυτή εξάλλου είναι και η βασική αρχή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, του πολιτεύματος δηλαδή που γεννήθηκε στην (αρχαία) Ελλάδα και, όπως λέει το Σύνταγμά μας, ισχύει και σε μας σήμερα.

Στις μέρες μας πάντως, δεν φαίνεται να υπάρχει και πολύ σχέση μεταξύ δημοκρατίας, κοινής λογικής και εφαρμοζόμενης πολιτικής. Κι αυτό γιατί έχουν εφαρμόσει για τον εαυτό τους το ατιμώρητο για τα όποια εγκλήματα κάνουν κατά του Έθνους μας. Καθ΄ υπέρβαση του Συντάγματος που λέει ότι Ανώτατος άρχων είναι ο λαός.

Να το τελευταίο που έγινε: Η Γερμανική εταιρεία Siemens είχε κατηγορηθεί για μίζες με τις οποίες έπαιρνε τις δουλειές στην Ελλάδα. Για το θέμα ασχολήθηκε τόσο η Γερμανική δικαιοσύνη όσο και η Ελληνική Βουλή. Κατά την εκδίκαση στην Γερμανική Δικαιοσύνη η εταιρία κρίθηκε ένοχη πολλαπλάσια περισσότερο από ότι κρίθηκε ένοχη από την Ελληνική Βουλή. Η απόφαση της Ελληνικής Βουλής επέφερε συμβιβασμό ως εξής:
Α) 80 εκατομμύρια σε μετρητά. ( Η αρχική μας αξίωση ήταν για 2 δισεκατομμύρια)
Β) 90 εκατομμύρια σε υποτροφίες προκειμένου Ελληνες φοιτητές να σπουδάσουν σε σχολές της Γερμανίας.
Γ) 100 εκατομμύρια για επενδύσεις σε εργοστασιακές εγκαταστάσεις, με την ελπίδα να βρεθούν θέσεις δουλειάς για τους κατοίκους της Ελλάδας.

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την Α παράγραφο (για τα 80 εκατομμύρια). Αξίζει όμως ο σχολιασμός των παραγράφων, ή ποινών αν θέλετε, που φαίνονται στις παραγράφους Β και Γ.
Ας σχολιάσω πρώτα την Γ παράγραφο. Η πράξη μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι σχεδόν καμμία ανταποδοτική επένδυση δεν έχει γίνει στη χώρα (τουλάχιστον όπως αρχικά ανακοινώνονται) παρά τα πολλά έργα που έχουμε δώσει σε ξένες εταιρείες. Τι είναι εκείνο που θα μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή την φορά θα γίνει αυτή η επένδυση;;;;;
Κι αν ακόμα γίνει αυτή η επένδυση, τι μας εγγυάται ότι: 1) Θα προσληφθεί προσωπικό και β) όσοι προσληφθούν θα είναι ΄Ελληνες;;;;; ( Υπενθυμίζω ότι μπορεί μια επιχείρηση εντός κοινοτικού εδάφους να παίρνει προσωπικό από άλλες χώρες και θα τους αμοίβει σαν να ήταν στις χώρες των. ΄Ετσι, μια εταιρεία επί Ελληνικού εδάφους θα μπορεί να παίρνει εργάτες π.χ. από την Βουλγαρία ή τα Σκόπια και να τους πληρώνει με τον μισθό της Βουλγαρίας ή των Σκοπίων. Δεν ξέρω που και πως θα φορολογούνται αυτοί οι εργαζόμενοι, ξέρω όμως ότι σε μια τέτοια πιθανή περίπτωση δεν φαίνεται να έχει κανένα όφελος η χώρα μας. Σίγουρα όμως θα έχει την μόλυνση που θα προκύπτει από την λειτουργία της σχετικής βιομηχανίας!

Όμως ακόμη χειρότερη είναι η παράγραφος Β, οι υποτροφίες δηλαδή. Η μέθοδος δεν είναι καινούργια. Πολλά χρόνια πριν έχει εφαρμοστεί από άλλες χώρες και άλλες υπηρεσίες. Να τι γράφει η Ναόμι Κλάιν, Καναδέζα δημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια, σχετικά:
"Η εφαρμογή στην πράξη των δογμάτων της Σχολής του Σικάγο"
Η πρώτη εφαρμογή των ιδεών της Σχολής του Σικάγο έγινε στη Χιλή από τη δικτατορία του Πινοσέτ, του οποίου ο Φρίντμαν υπήρξε προσωπικός σύμβουλος. Είχε προηγηθεί μακριά περίοδο προετοιμασίας (1957-1970) με υποτροφίες χιλιανών φοιτητών στη Σχολή του Σικάγου και τη δημιουργία ενός πυρήνα νεοφιλελεύθερων “ιεραποστόλων”, που μετά το πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973 ανάλαβαν δράση. Υπό τους ήχους των πολυβόλων, την ημέρα του πραξικοπήματος στα τυπογραφεία της δεξιάς εφημερίδας El Merkurio τύπωσαν το αναλυτικό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, το ονομαζόμενο “Τούβλο”, το οποίο παρέδωσαν την επομένη στο Πινοσέτ και ανέλαβαν την εφαρμογή του καταλαμβάνοντας τα κυριότερα πόστα στα οικονομικά υπουργεία και υπηρεσίες.
Οι προτάσεις στο τελικό κείμενο είχαν μια εντυπωσιακή ομοιότητα με εκείνες που περιέχονται στο βιβλίο του Φρίντμαν Capitalism and Freedom: ιδιωτικοποιήσεις, απορύθμιση, περικοπές κοινωνικών δαπανών, δηλ. την “Αγία Τριάδα” της ελεύθερης αγοράς. Το όνειρο του Φρίντμαν και ο τρόπος εφαρμογής του έγιναν πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον ίδιο «αν υιοθετηθεί η προσέγγιση του σοκ, πιστεύω ότι θα πρέπει να ανακοινωθεί δημόσια και λεπτομερώς, ώστε να επενεργήσει πολύ σύντομα. Όσο πιο ενημερωμένος είναι ο πληθυσμός τόσο περισσότερο θα διευκολύνουν οι αντιδράσεις του στην προσαρμογή του» (σελ.107).
Ο απολογισμός από την εφαρμογή του προγράμματος ήταν μακάβριος. Πάνω από 3.200 άνθρωποι εξαφανίστηκαν ή εκτελέστηκαν, 80.000 φυλακίστηκαν και 200.000 έφυγαν από τη χώρα για πολιτικούς λόγους. Το να είσαι αριστερός εκτός από φυλακή σήμαινε να είσαι κυνηγημένος (παρανομία, κρησφύγετα, κώδικες επικοινωνίας, πλαστές ταυτότητες, κ.ά.). Στο οικονομικό πεδίο τον πρώτο χρόνο εφαρμογής της θεραπείας-σοκ η οικονομία της Χιλής συρρικνώθηκε κατά 15%, η ανεργία από 3% επί Αλιέντε τινάχτηκε στο 20%, η πληθωρισμός άγγιξε το 375%, το 74% του μισθού πήγαινε μόνο για αγορά ψωμιού. Η “θεραπευτική αγωγή” προκάλεσε σπασμούς σε όλη τη χώρα που κράτησαν ως το τέλος της δεκαετίας του 1980 όταν η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει.
Σκοπός της θεραπείας-σοκ δεν ήταν να επαναφέρει την οικονομία σε κατάσταση υγείας αλλά να συγκεντρωθεί ο πλούτος σε λίγα χέρια, να εξαφανιστούν οι κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζόμενων και το μεγαλύτερο μέρος των μεσαίων στρωμάτων. Για ορισμένους, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχει άμεση σχέση με τις πολιτικές της “ελεύθερης αγοράς”.


Βρίσκετε κάποια σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα;;;;; Αν ΝΑΙ, έχετέ το υπόψιν όταν -χωρίς ντροπή και φιλότιμο- κάποιοι από αυτούς θα έρθουν σε λίγες μέρες να σου ζητήσουν ξανά την ψήφο σου. Θα σου πουν ασφαλώς ότι θέλουν να σώσουν την ΕΛΛΑΔΑ!
Αλλά ποιός την έφερε σε αυτά τα χάλια ώστε να χρειάζεται σώσιμο;;;; Και..., αν αληθεύει η άποψη της συγγραφέως, για τίνων το καλό θα νοιαστούν;;;;; Το δικό σου, των παιδιών σου ,των εγγονιών σου, ή κάποιων άλλων;;;;;;
Η απάντηση (και η ευθύνη) είναι όλη δική σου.

ΠΑΝΑΓ. ΧΑΛΟΦΤΗΣ