Το "βαρίδι" της σκανδαλώδους σύμβασης Σημίτη-Χριστοδουλάκη-Τσοχατζόπουλου για το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ στον Όμιλο Λάτση εξακολουθεί να "βραχυκυκλώνει" έξι χρόνια μετά την πολιτική του ΠΑΣΟΚ στην αγορά καυσίμων, την ώρα μάλιστα που το καρτέλ της αγοράς δείχνει πιο άγριες διαθέσεις από ποτέ. Και αυτό αποδεικνύεται από το τελευταίο... οφσάιντ του -καθ' όλα άξιου- Μιχ. Χρυσοχοϊδη, σε συνέντευξή του για θέματα ενέργειας (στο Euroday - http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/544599/Article.aspx).
"Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί τον όμιλο των εταιριών της ΔΕΠΑ (όπως εξάλλου και τους αντίστοιχους της ΔΕΗ και των ΕΛΠΕ) οχήματα που υπό δημόσιο έλεγχο και διοίκηση μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στη αναπτυξιακή προσπάθεια που σχεδιάζει να υλοποιήσει η νέα κυβέρνηση", δήλωσε ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Πιθανότατα ήθελε να ξεχάσει, ότι ήδη τα ΕΛΠΕ ελέγχονται από τον Όμιλο Λάτση, με μειοψηφική συμμετοχή του Δημοσίου (36,014% έναντι 35,48%, χωρίς να αποκλείεται η πλευρά Λάτση να "κρύβει" σε τρίτες εταιρείες και επιπλέον μετοχές). Και ότι διοικούνται πλέον από τον Όμιλο Λάτση, αφού με ευθύνη Καραμανλή-Αλογοσκούφη, έχει τοποθετηθεί στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου ο κ. Γιάννης Κωστόπουλος, ιστορικό στέλεχος του Ομίλου Λάτση.
Σήμερα, λοιπόν, έχει αδυνατίσει σε βαθμό... εξαφάνισης ο δημόσιος έλεγχος και υπάρχει μόνο το δικαίωμα "βέτο" του Δημοσίου σε αποφάσεις στρατηγικής σημασίας. Η διοίκηση ασκείται από στέλεχος του Ομίλου Λάτση, με "διακοσμητική" συμμετοχή του προέδρου, που έχει προταθεί από το Δημόσιο.
Τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν η κυβέρνηση Σημίτη δεν κατέληγε το 2003 σε μια σύμβαση που μόνο το δημόσιο συμφέρον δεν υπηρετεί, για τη συγχώνευση των ΕΛΠΕ με την ΠΕΤΡΟΛΑ. Η σύμβαση προέβλεπε μια σύντομη μεταβατική περίοδο ελέγχου της διοίκησης από το Δημόσιο, μετά τη λήξη της οποίας οριζόταν ότι ο έλεγχος της διοίκησης θα ασκείται με βάση τους συσχετισμούς ισχύος των μετόχων στις γενικές συνέλευσης -που όπως προαναφέραμε είναι ήδη αρνητικοί για το Δημόσιο.
Τη σύμβαση αυτή είχε επικρίνει δριμύτατα η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση, για να την εφαρμόσει με τον πλέον επιζήμιο τρόπο για το Δημόσιο ως κυβέρνηση. Και σήμερα η σύμβαση αυτή αποτελεί το μεγαλύτερο "βαρίδι" για το ΠΑΣΟΚ, στην πορεία του προς την άσκηση μιας πολιτικής που θα υπηρετεί πιστά το δημόσιο συμφέρον.
Η δυνατότητα άσκησης του ελέγχου στα ΕΛΠΕ δεν έχει χαθεί. Ούτε θα κατηγορήσει κανείς σοβαρά το Δημόσιο για επιζήμια αποκρατικοποίηση, αν διαθέσει κεφάλαια για να ανακτήσει τον έλεγχο της στρατηγικής εθνικής βιομηχανίας καυσίμων. Θα το κάνει, ή θα συνεχίσει να βαυκαλίζεται με την ιδέα, ότι τα ΕΛΠΕ εξακολουθούν να ελέγχονται από το Δημόσιο, ξεχνώντας τις "αμαρτίες" της κυβέρνησης Σημίτη; Η Πράσινη Γάτα, πάντως, αυτές τις "αμαρτίες" δεν τις ξεχνά...
Υ.Γ. Το Δημόσιο θα μπορούσε να υποχρεώσει τα ΕΛΠΕ να ασκήσουν πολιτική υπέρ των καταναλωτών, σπάζοντας τη "ραχοκοκαλιά" του καρτέλ καυσίμων, με μια αυστηρή αντιμονοπωλιακή πολιτική από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, που ούτως ή άλλως θα πρέπει να ασκηθεί, είτε μείνουν τα ΕΛΠΕ στη σφαίρα επιρροής Λάτση, είτε επανέλθει ο έλεγχος στο Δημόσιο...
απο το
http://prasinigata.blogspot.com/2009/09/blog-post_5273.html
