Γράφει ο Γιώργος Βαρελάς
Οι εκλογές τελείωσαν, η περίοδος παθών μόλις τώρα αρχίζει. Είμαστε ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες οι οποίες περιμένουν να συνθλίψουν τη χώρα και να θέσουν υπό τελική ομηρία τους κατοίκους αυτής.
Η ιστορική πορεία αυτού του έθνους όμως, έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στις όποιες δυσκολίες, μπορεί να ανατρέπει καταστάσεις όποτε αυτό απαιτηθεί.
Κατά την προεκλογική περίοδο τέθηκαν τα γνωστά διλήμματα της ακυβερνησίας, της εξόδου από την ευρωζώνη, της χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών, προτρέποντας τους ψηφοφόρους να στηρίξουν τα κόμματα που υπέγραψαν τα μνημόνια με τα όποια επακόλουθα συνάγεται αυτό.
Ο λαός όμως τιμώρησε αυτή την επιλογή, δίνοντας την ευκαιρία και σε άλλους σχηματισμούς οι οποίοι εναντιώνονται στη μνημονιακή πολιτική να εκπροσωπηθούν στη Βουλή, μεταφέροντας τη φωνή των πολιτών.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να νοιώθουν ενοχές αυτοί που επέλεξαν την καταδίκη του δικομματισμού και όχι αυτοί που στήριξαν εκ νέου κόμματα και στελέχη τα οποία ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση της χώρας.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να νοιώθουν ενοχές αυτοί που αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι, αυτοί που αρνήθηκαν την υποτέλεια και τον εξευτελισμό και όχι αυτοί που έστησαν χορό εκατομμυρίων σε βάρος του λαού, σε βάρος της χώρας.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί λάθεψαν 4,5 εκατομμύρια πολίτες που σήκωσαν το λάβαρο της πολιτικής αλλαγής και όχι 2 εκατομμύρια ψηφοφόρων που συμβιβάστηκαν με την πολιτική της εξαθλίωσης του λαού.
Ξυπνήστε και καταλάβετε ότι ο λαός βαρέθηκε τα πάρτι και την αλαζονεία. Κάποιοι επέλεξαν την πολιτική ως επάγγελμα, γι’ αυτό έκαναν το παν να στηρίξουν τη θέση τους με οποιοδήποτε αντάλλαγμα εις βάρος του κοινού συμφέροντος. Θέσπιζαν νόμους για την απαλλαγή υπουργών από τυχόν ευθύνες για σκάνδαλα που είδαν το φως της δημοσιότητας, διέλυαν τη Βουλή όταν ήταν ορατός ο κίνδυνος της δίωξης στελεχών της εκάστοτε κυβέρνησης, ίδρυαν φορείς διορίζοντας χιλιάδες «δικά μας» παιδιά χωρίς ίχνος αξιοκρατίας, βυθίζοντας το καράβι της οικονομίας της χώρας όλο και πιο βαθιά.
Έφτασε ο κόμπος στο χτένι, δεν πάει άλλο. Δεν μπορεί να εξαθλιώνεται άλλο ο συνταξιούχος, ο οικογενειάρχης, ο μισθωτός, ο εργάτης, ο ελεύθερος επαγγελματίας, και να αποδέχεται συνενοχή στο περιβόητο «μαζί τα φάγαμε», και να καλείται να πληρώσει τα σπασμένα για τα οποία τίποτα δεν γνώριζε.
Τα άλλοτε ινδάλματα της μεταπολίτευσης κατέρρευσαν, υπό το βάρος των τραπεζικών λογαριασμών που φούσκωσαν τόσο πολύ. Δεν είναι τυχαίο που κάποιοι αρχηγοί αρνούνται να ανοίξουν τους λογαριασμούς συνεργατών τους, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι το τι θα ακολουθήσει.
Ξυπνήστε, η εξέγερση του λαού μόλις άρχισε, δια της ειρηνικής προς το παρόν οδού, που εκφράζεται μέσω της ψήφου. Ένα σύνθημα ψιθυρίζουν τα χείλη όλων των απλών πολιτών. «Οι κλέφτες στη φυλακή» αφού πρώτα πληρώσουν το λογαριασμό.
Σήμερα η Ελλάδα χρειάζεται καπετάνιο και πλήρωμα σωτηρίας. Ο λαός αποφάνθηκε, δεν ανέχεται άλλο κάλπικες υποσχέσεις και απειλές. Ψάξτε επομένως να βρείτε τη λύση εδώ και τώρα κι αφήστε τα ψευτοδιλήμματα.
"Άποψη" 10-05-2012, (θέσεις ...& αντιθέσεις), σελ.10 - www.middlearth.gr/apopsi
